الزینة في الکلمات الإسلامیة العربیة: تفاوت میان نسخه‌ها

الزینة في الکلمات الإسلامیة العربیة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۸

۲۴۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۸۱۹

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''الزینة في الکلمات الإسلامية''' اثر ابوحاتم احمد بن حمدان رازی (متوفی 322ق)، كتابی است در اصطلاحات اسلامی كه غير منظم تدوين شده و با تحقیق حسین بن فیض‌الله همدانی یعبری حرازی، منتشر شده است.
+'''الزینة في الکلمات الإسلامية''' اثر [[ابوحاتم رازی، احمد بن حمدان|ابوحاتم احمد بن حمدان رازی]] (متوفی 322ق)، كتابی است در اصطلاحات اسلامی كه غير منظم تدوين شده و با تحقیق [[همدانی، حسین|حسین بن فیض‌الله همدانی یعبری حرازی]]، منتشر شده است.
 کتاب حاضر، یکی از آثار لغوی اسماعیلیه می‌باشد که دارای شیوه خاصی بوده و با کتب لغوی دیگر، متفاوت است؛ زیرا مؤلف در آن، به بحث تطوری و تاریخی لغت از دوران جاهلی تا عصر اسلامی پرداخته و تغییری را که بر الفاظ وارده شده، بازگو کرده است و از این لحاظ، کتاب از اهمیت ویژه‌ای، برخوردار است<ref>ر.ک:علوی مقدم، سید محمد،ص265</ref>.
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 ابوحاتم این کتاب را برای خدمت به دعات و مستجیبان مذهب اسماعیلی نوشته است و جنبه دینی و تعلیمی در آن، بسیار قوی است و اهمیت آن در زمینه مباحث لغوی، فراوان است و علاوه بر جنبه لغوی، در زمینه مصطلحات اسلامی نیز بسیار خوب بحث کرده است<ref>ر.ک:همان، ص273</ref>.
-ابوحاتم در مقدمه نسبتاً طولانی کتاب، به برخی از مسائل مربوط به لغت پرداخته است و در همین مقدمه، از آن‌که می‌گوید: «فارسیان نیز پیامبری داشته‌اند و او را به فارسی کتابی بوده است»، به اهمیت و فضیلت زبان عربی بر دیگر زبان‌ها پرداخته و در همین مورد، فضیلت اسلام را بر دیگر ادیان، بیان کرده و می‌گوید: «زبان عربی، زبان قرآن و زبان رسول‌الله(ص) است»<ref>همان</ref>.
+[[ابوحاتم رازی، احمد بن حمدان|ابوحاتم]] در مقدمه نسبتاً طولانی کتاب، به برخی از مسائل مربوط به لغت پرداخته است و در همین مقدمه، از آن‌که می‌گوید: «فارسیان نیز پیامبری داشته‌اند و او را به فارسی کتابی بوده است»، به اهمیت و فضیلت زبان عربی بر دیگر زبان‌ها پرداخته و در همین مورد، فضیلت اسلام را بر دیگر ادیان، بیان کرده و می‌گوید: «زبان عربی، زبان قرآن و زبان رسول‌الله(ص) است»<ref>همان</ref>.
-شیوه ابوحاتم در این کتاب، همچون دیگر تصانیف و تآلیف که به ترتیب حروف تهجی می‌باشد، نیست؛ او روی‌هم‌رفته، کلماتی را که مورد بحث قرار داده، در چهار بخش، بیان کرده است: بخشی را به ذات الهی و اسماء و صفات خداوند، بخشی را به عالم و ظواهر طبیعت و بخشی را هم به انسان، اختصاص داده است. در یک بخش هم از رسالات دینی و به‌ویژه اسلام و عقاید مربوط به اسلام و آنچه که به عبادات و معاملات اسلامی، بستگی دارد، بحث می‌کند<ref>همان،ص277</ref>.
+شیوه [[ابوحاتم رازی، احمد بن حمدان|ابوحاتم]] در این کتاب، همچون دیگر تصانیف و تآلیف که به ترتیب حروف تهجی می‌باشد، نیست؛ او روی‌هم‌رفته، کلماتی را که مورد بحث قرار داده، در چهار بخش، بیان کرده است: بخشی را به ذات الهی و اسماء و صفات خداوند، بخشی را به عالم و ظواهر طبیعت و بخشی را هم به انسان، اختصاص داده است. در یک بخش هم از رسالات دینی و به‌ویژه اسلام و عقاید مربوط به اسلام و آنچه که به عبادات و معاملات اسلامی، بستگی دارد، بحث می‌کند<ref>همان،ص277</ref>.
-هدف ابوحاتم از تألیف کتاب، آن است که وی می‌خواسته آنچه که در نصوص دینی از الفاظ غریب وجود دارد، توضیح دهد و در واقع، یک نوع هدف مذهبی داشته، زیرا در کتاب خود، به بحث از فرق اسلامی هم پرداخته است<ref>همان،ص278</ref>.
+هدف [[ابوحاتم رازی، احمد بن حمدان|ابوحاتم]] از تألیف کتاب، آن است که وی می‌خواسته آنچه که در نصوص دینی از الفاظ غریب وجود دارد، توضیح دهد و در واقع، یک نوع هدف مذهبی داشته، زیرا در کتاب خود، به بحث از فرق اسلامی هم پرداخته است<ref>همان،ص278</ref>.
 ==پانویس ==