ابن‌ شداد، عبدالعزیز بن شداد بن تمیم: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از مآخذ کنیۀ او را ابوالعرب نوشته‌اند،  اما حاجی خلیفه که وی را ابوالغریب ذکر کرده، به احتمال بسیار، نادرست و ممکن است تصحیف ابوالعرب باشد؛ از سوی دیگر، حاجی خلیفه در جای دیگر از او با کنیۀ ابومحمد یاد کرده است. برخی محققان معاصر نیز وی را با ابن‌شداد، یوسف بن رافع، نویسندۀ کتاب النوادر السلطانیة اشتباه کرده‌اند.

ابن‌ شداد امیرزاده‌ای از خاندان زیری و برادرزادۀ یحیى بن تمیم صنهاجی است. وی بیشتر زندگی خویش را در خدمت سلطان حسن بن علی، واپسین فرمانروای این خاندان گذراند. به گزارش ابن‌فوطی، ابن‌شداد در ۵۶۷ ق / ۱۱۷۲ م در دمشق از علی بن حسن ابن‌ عساکر اجازۀ نقل حدیث گرفت. این گزارش احتمالاً مربوط به روزگار میان‌سالی اوست، چه وی پیش از آن در مهدیه بود و در جریان تسلیم این شهر به نورمانها در ۵۴۳ ق / ۱۱۴۸ م از جانب سلطان حسن، با او همراه بود؛ ظاهراً ابن‌شداد آنگاه که سلطان حسن برای یاری خواستن از عبدالمؤمن نزد وی رفت و نیز در جریان بازپس‌گیری مهدیه توسط عبدالمؤمن در رکاب سلطان حسن بوده است، چه وی گزارش‌های مفصلی از این رویدادها را نقل کرده است. گویا پس از مرگ سلطان حسن در ۵۵۱ ق / ۱۱۵۶ م ابن‌شداد به دمشق رفت و تا پایان عمر در این شهر ماندگار شد.