الوحدة الاسلامية من منظور الثقلين: تفاوت میان نسخه‌ها

3. نويسنده با بررسى پديده وحدت در تاريخ انسان چنين نوشته است كه قرآن كريم تصريح كرده كه جامعه انسانى در آغاز بر اساس فطرت الهى و عقل و علم، متحد و امت واحد بود و بعد اختلاف پديد آمد و خداى حكيم پيامبران را برانگيخت تا در موارد اختلاف بين مردم عادلانه حكم كنند. همچنين از قرآن كريم استفاده مى‌شود كه بشريت در همه زمانها محكوم قانونى بوده كه مى‌توانيم آن را قانون اختلاف بناميم؛ و البته اين اختلاف زاده قانون ديگرى است كه خداى حكيم قرار داده است يعنى قانون آزمايش كه راه منحصر به فرد براى تكامل امت‌ها و افراد صالح است <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18215/1/47|همان، ص 47]]- [[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18215/1/50|50]]</ref>.

5. نويسنده بيان كرده است كه در قرآن كريم افزون بر تعيين بنيانهاى ايجاد وحدت اسلامى، روشها و وسائل تحقق اين ابزار را نيز معين كرده است: اطاعت از خدا و رسولش(ص) و پيروى از رهبرى جامعه اسلامى و حكومت و قضاوت عادلانه بين مردم همگى از جمله اسباب حفظ وحدت اسلامى است. قرآن، انسان را به تعقل و تدبر دعوت كرده و از او خواسته كه براى رسيدن به حقيقت، فقط به دليل و برهان اعتماد كند و از تقليد كوركورانه و اعتماد به گمان و وهم بپرهيزند و نيز مردم را به جهاد در راه خدا دعوت كرده و همچنين به صلح و دوستى و اصلاح ذات البين فراخوانده است <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18215/1/110|همان، ص 110]]</ref>. ديگر اين‌كه در قرآن كريم، روش عفو و صفح براى حفظ وحدت اسلامى و در اختيار قرار دادن زمانى براى جبران گذشته‌ها، مورد توجه قرار گرفته است و البته اين روش از سويى موضوعى اخلاقى است و از سوى ديگر اجتماعى و سبب ايجاد الفت و برادرى اسلامى. و ريشه اين گذشت، به قانون توبه و مغفرت الهى بازمى‌گردد كه براى بندگانش گشوده است تا براى بازگشت به راه خدا و حركت در مسير تكامل و هدايت فرصتى دوباره بيابند <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18215/1/116|همان، ص 116]]</ref>.