۱۴۶٬۳۲۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
نویسنده، دین را حقیقت متعالی و امری قدسی و لذا فراتر از آسیب و آفت میداند، اما خطاپذیری درباره دین را امری بشری میداند و بنابراین، آفت در بحث آسیبشناسی دین را به چگونگی رویکرد مردم به دین و نوع معرفت دینی باز میگرداند. | نویسنده، دین را حقیقت متعالی و امری قدسی و لذا فراتر از آسیب و آفت میداند، اما خطاپذیری درباره دین را امری بشری میداند و بنابراین، آفت در بحث آسیبشناسی دین را به چگونگی رویکرد مردم به دین و نوع معرفت دینی باز میگرداند. | ||
وی، با این رویکرد و با استناد به منابع روایی، عرفانی و کلامی شیعه و سنی و با محوریت | وی، با این رویکرد و با استناد به منابع روایی، عرفانی و کلامی شیعه و سنی و با محوریت [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغه]]، نخست، جایگاه آسیبشناسی دین و دینداری، مفهوم، مراتب، وجوه، ضرورت آسیبشناسی دین و دینداری، سلامت دین و دینداری در نزد [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] را بررسی کرده است. عمده تلاش وی در این نوشته، بهرهگیری از متون دینی و به ویژه حدیثی در آسیبشناسی است. | ||
سرفصلهای کتاب عبارتاند از: اکراه و اجبار در دین، بد فهمیدن دین و نفهمیدن آن، تحریف معنوی مفاهیم دینی، نارسایی مفاهیم دینی، تباین دین با ضروريات بشری، عدم رعایت تدرج و تمکن در هدایت و تربیت، عدم رعایت تسهیل و تيسير در هدایت و تربیت، ایجاد تكلف در دین و دینداری، تقلید ویرانگر، عالمان بد عمل یا بی عمل، استفاده ابزاری از دین، ناداری و کمبود داری، خشونتهای منتسب به دین، رفتار خودکامانه از جانب متولیان دین و عدم رعایت حقوق مردمان. | سرفصلهای کتاب عبارتاند از: اکراه و اجبار در دین، بد فهمیدن دین و نفهمیدن آن، تحریف معنوی مفاهیم دینی، نارسایی مفاهیم دینی، تباین دین با ضروريات بشری، عدم رعایت تدرج و تمکن در هدایت و تربیت، عدم رعایت تسهیل و تيسير در هدایت و تربیت، ایجاد تكلف در دین و دینداری، تقلید ویرانگر، عالمان بد عمل یا بی عمل، استفاده ابزاری از دین، ناداری و کمبود داری، خشونتهای منتسب به دین، رفتار خودکامانه از جانب متولیان دین و عدم رعایت حقوق مردمان. | ||
مؤلف در آغاز، به مناسبت، از نهجالبلاغه و جایگاه و مؤلف و چرایی و چگونگی تألیف آن و روشهای مرور و مطالعه آن بحث کرده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص187-188</ref>. | مؤلف در آغاز، به مناسبت، از [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغه]] و جایگاه و مؤلف و چرایی و چگونگی تألیف آن و روشهای مرور و مطالعه آن بحث کرده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص187-188</ref>. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||