دروس تمهیدیة في تاریخ علم الرجال عند الإمامیة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64938J1.jpg | عنوان = دروس تمهیدیة في تاریخ علم الرجال عند الإمامیة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حب‌الله، حیدر (نويسنده) سمین، احمد بن عبدالجبار (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دروس تمهيدية في تاريخ علم الرجال عند الإمامية'''، تقریرهای درس «شیخ حیدر محمد کامل حب‌الله» است که احمد بن عبدالجبار سمین آن را انجام داده است. این کتاب جستاری در پژوهش علم رجال و جرح و تعدیل آن در نزد امامیه است.
'''دروس تمهيدية في تاريخ علم الرجال عند الإمامية'''، تقریرهای درس «[[حب‌الله، حیدر|شیخ حیدر محمد کامل حب‌الله]]» است که [[سمین، احمد بن عبدالجبار|احمد بن عبدالجبار سمین]] آن را انجام داده است. این کتاب جستاری در پژوهش علم رجال و جرح و تعدیل آن در نزد امامیه است.


نویسنده، فرایند شکل‌گیری دانش رجال را با ارائه مرحله‌های تاریخی آن، از نخستین سده هجری تا دوره معاصر پژوهش می‌کند. او به معرفی عالمان رجالی، نوشته‌جات، مرحله‌ها، ویژگی‌ها و تحولاتی که این دانش از خود گذرانده، پرداخته است و برون‌دادهای این علم و تأثیر و تأثرهای درونی‌ا‌ش را به‌همراه تعاملی که با دانش‌های دینی دیگر دارد، بررسی می‌نماید.
نویسنده، فرایند شکل‌گیری دانش رجال را با ارائه مرحله‌های تاریخی آن، از نخستین سده هجری تا دوره معاصر پژوهش می‌کند. او به معرفی عالمان رجالی، نوشته‌جات، مرحله‌ها، ویژگی‌ها و تحولاتی که این دانش از خود گذرانده، پرداخته است و برون‌دادهای این علم و تأثیر و تأثرهای درونی‌ا‌ش را به‌همراه تعاملی که با دانش‌های دینی دیگر دارد، بررسی می‌نماید.


حب‌الله در آغاز، علم رجال و چارچوبه آن را تعریف کرده و از چگونگی شکل‌گیری بینش رجالی سخن می‌گوید. سپس نوشته‌جات اولیه رجالی را که برای تحقیقات بعدی پایه گشته‌اند، بررسی می‌کند. او به بحث از اعاده ترتیب تراث رجالی و توصیف مکتب‌های «حله» و «جبل عامل» می‌پردازد و جایگاه دانش رجال را در کشمکش میان اخباریان و اصولیان، که تا زمانه شیخ علی کنی ادامه یافته است، می‌شناساند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، 85، 171، 237 و 385</ref>‏.
[[حب‌الله، حیدر|حب‌الله]] در آغاز، علم رجال و چارچوبه آن را تعریف کرده و از چگونگی شکل‌گیری بینش رجالی سخن می‌گوید. سپس نوشته‌جات اولیه رجالی را که برای تحقیقات بعدی پایه گشته‌اند، بررسی می‌کند. او به بحث از اعاده ترتیب تراث رجالی و توصیف مکتب‌های «حله» و «جبل عامل» می‌پردازد و جایگاه دانش رجال را در کشمکش میان اخباریان و اصولیان، که تا زمانه شیخ [[کنی تهرانی، علی|علی کنی]] ادامه یافته است، می‌شناساند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، 85، 171، 237 و 385</ref>‏.


حب‌الله در پایان، اوج نشاط علمی امامیه در سده معاصر را کاوش می‌کند؛ در این دوره است که مکتب‌های بزرگ رجالی به نام عالمان مجدّدی چون بهبهانی، خویی، بروجردی و مامقانی ظاهر گشته و موسوعه‌های بزرگ در رجال امامیه نوشته می‌شود و این دانش را از گذشته خود متمایز می‌نماید. در این فرایند، دانش‌های تازه‌ای در علم رجال، مانند: «تعویض سندی»، «مشترکات»، «ضبط نام‌ها»، «تصحیح اسنادها» و «گره‌گشایی از مشکلات نُسخه‌ها و ضبط آن‌ها» عرضه می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص447</ref>‏.
[[حب‌الله، حیدر|حب‌الله]] در پایان، اوج نشاط علمی امامیه در سده معاصر را کاوش می‌کند؛ در این دوره است که مکتب‌های بزرگ رجالی به نام عالمان مجدّدی چون [[بهبهانی، سید علی|بهبهانی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|خویی]]، [[بروجردی، سید حسین|بروجردی]] و [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] ظاهر گشته و موسوعه‌های بزرگ در رجال امامیه نوشته می‌شود و این دانش را از گذشته خود متمایز می‌نماید. در این فرایند، دانش‌های تازه‌ای در علم رجال، مانند: «تعویض سندی»، «مشترکات»، «ضبط نام‌ها»، «تصحیح اسنادها» و «گره‌گشایی از مشکلات نُسخه‌ها و ضبط آن‌ها» عرضه می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص447</ref>‏.


==پانویس==
==پانویس==