۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
روشنفکری و روشنفکران در ایران از دیدگاه حضرت امام خمینی(قدس‌سره) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۳
، ۱ ژوئن ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ج(' به 'ج) '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الف (' به 'الف) ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ج(' به 'ج) ') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
یکی از آثار ترویج چنین فرهنگی، بی-تفاوت کردن جوانان نسبت به سرنوشت خودشان بود. روشنفکران برای انزوای دین و ترویج فرهنگ غرب چند برنامه را در عرض یکدیگر اجرا نمودند: | یکی از آثار ترویج چنین فرهنگی، بی-تفاوت کردن جوانان نسبت به سرنوشت خودشان بود. روشنفکران برای انزوای دین و ترویج فرهنگ غرب چند برنامه را در عرض یکدیگر اجرا نمودند: | ||
الف) جدا کردن ملّت از اسلام. ب(مخالفت با روحانیت و تبلیغات همه جانبه علیه آنان. ج | الف) جدا کردن ملّت از اسلام. ب(مخالفت با روحانیت و تبلیغات همه جانبه علیه آنان. ج) هجوم به ارزش های اسلامی. د(وابسته کردن کشور از تمامی جهات به کشورهای غربی. و(نفوذ در مراکز تعلیم و تربیت بویژه دانشگاه‌ها. حضرت امام خمینی همان زمان فریاد برآورد و ملّت ایران را به مقابله با این فجایع فراخواند. پس از انقلاب نیز روشنفکرانی که رگه های کم رنگی از دین را حفظ کرده بودند در قالب جمعیت ملی گرای نهضت آزادی باز هم دست از تلاش خود برنداشتند و می‌توان محورهای مخالفت روشنفکران را بدین شرح نام برد: الف)همه پرسی نوع نظام در دوازدهم فروردین سال 58. ب(مخالفت با اسم شورای اسلامی. ج) مخالفت و ضدیت شدید با روحانیت و احکام اسلامی و... | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||