شرح التبصرة و التذكرة: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلفان قدیم، به‌ویژه شارحان، در توضیحات خود، به رویکرد واحدی پایبند نبوده‌اند، بلکه همواره خطوط و سیر کلی بحث را بدون توجه به جزئیات آن، مدنظر قرار داده‌اند و چیزی که اوضاع را بدتر از این می‌کند- همان‌طور که خود به آن اشاره دارند- این است که اکثر آن‌ها، روش‌شناسی خویش را افشا نکرده و در را به روی محققان باز گذاشته‌اند تا اندیشه‌ها و احتمالات خود را برای استخراج روش‌شناسی شارحین، ارائه کنند. از جمله این شارحین، حافظ عراقی است که نه روش تفسیر و نه سبک نگارش خویش را توضیح نداده است؛ اما پس از دقت و توجه در کتاب، می‌توان برخی از مبانی که وی در توضیحات و شرح خویش، بر آن‌ها تکیه نموده را تشخیص داد که می‌توان برخی از آن‌ها را به‌صورت زیر، خلاصه نمود:

# شروح و تفاسیر فراوانی برای کتاب ابن صلاح نوشته شده است، اما همه آن‌ها رویکردی ساده‌ یعنی صحبت در مورد قطعات شعری، اکتفا نموده‌اند، بدین صورت که ابتدا به ایضاح واژگان و مفردات پرداخته و سپس به معنای کلی، اشاره کرده‌اند؛ درحالی‌که عراقی، شرح خویش را به‌واسطه جمع‌آوری ابیات با مضمون واحد در یک مکان و سپس تبیین و توضیح مراد از آن‌ها از حیث معنا و دلالت لغوی و اعرابی، ممتاز نموده است؛