السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ده اند' به 'ده‌اند'
جز (جایگزینی متن - 'مالدین' به 'م‌الدین')
جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'ده‌اند')
خط ۲۷: خط ۲۷:
''' السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد ''' نوشته‌ی شیخ کامل [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] است که توسّط استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تصحیح، توضیح و منتشر شده است. قابل ذکر است که مصحح مقدّمه‌ای کامل هم برای این رساله نوشته است.
''' السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد ''' نوشته‌ی شیخ کامل [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] است که توسّط استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تصحیح، توضیح و منتشر شده است. قابل ذکر است که مصحح مقدّمه‌ای کامل هم برای این رساله نوشته است.


این رساله در خصوص سلوک الی الله و ادب و آداب آن نوشته شده است. در واقع شروطی که در سلوک معنوی خاصه در مکتب کبرویه ضروری است که سالکان به آنها اهتمام نمایند در این رساله مورد نظر قرار گرفته است و این شروط را بعد از شیخ و همزمان با او دیگر خلفای دانشمند او نیز مورد تأیید و تأکید قرار داده‌اند و در تربیت نفوس سالکان آنها را اصل تربیت و تعلیم سلوکی در نظر آورده اند. کما این که مشابه با آن مطالب را در نوشته‌های شیخ [[نجم‌الدین رازی]]، شیخ [[مجدالدین بغدادی]]، شیخ [[سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید|سعدالدین حموی]]، شیخ [[اسفراینی، عبدالرحمن بن محمد|نوالدین اسفراینی]]، شیخ [[علاءالدوله سمنانی]] و دیگر مشایخ بزرگ این مکتب می‌توان دید.
این رساله در خصوص سلوک الی الله و ادب و آداب آن نوشته شده است. در واقع شروطی که در سلوک معنوی خاصه در مکتب کبرویه ضروری است که سالکان به آنها اهتمام نمایند در این رساله مورد نظر قرار گرفته است و این شروط را بعد از شیخ و همزمان با او دیگر خلفای دانشمند او نیز مورد تأیید و تأکید قرار داده‌اند و در تربیت نفوس سالکان آنها را اصل تربیت و تعلیم سلوکی در نظر آورده‌اند. کما این که مشابه با آن مطالب را در نوشته‌های شیخ [[نجم‌الدین رازی]]، شیخ [[مجدالدین بغدادی]]، شیخ [[سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید|سعدالدین حموی]]، شیخ [[اسفراینی، عبدالرحمن بن محمد|نوالدین اسفراینی]]، شیخ [[علاءالدوله سمنانی]] و دیگر مشایخ بزرگ این مکتب می‌توان دید.


امّا چنان که از مقدّمه‌ی مصحح و شارح پیداست این کتاب قبلاً به عربی نوشته شده بود و نام آن [[الهائم الخائف من لومة اللائم]] بود، ولی از آنجا که همه‌ی افراد با ادبیات عربی آشنا نبودند و به آن زبان تسلّطی نداشتند خود شیخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] به نام جدید، یعنی السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد آن را ترجمه و در اختیار مریدان قرار داده است.
امّا چنان که از مقدّمه‌ی مصحح و شارح پیداست این کتاب قبلاً به عربی نوشته شده بود و نام آن [[الهائم الخائف من لومة اللائم]] بود، ولی از آنجا که همه‌ی افراد با ادبیات عربی آشنا نبودند و به آن زبان تسلّطی نداشتند خود شیخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] به نام جدید، یعنی السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد آن را ترجمه و در اختیار مریدان قرار داده است.