السائر الحائر الواجد الی السائر الواحد الماجد: تفاوت میان نسخه‌ها

}}  

این رساله در خصوص سلوک الی الله و ادب و آداب آن نوشته شده است. در واقع شروطی که در سلوک معنوی خاصه در مکتب کبرویه ضروری است که سالکان به آنها اهتمام نمایند در این رساله مورد نظر قرار گرفته است و این شروط را بعد از شیخ و همزمان با او دیگر خلفای دانشمند او نیز مورد تأیید و تأکید قرار داده‌اند و در تربیت نفوس سالکان آنها را اصل تربیت و تعلیم سلوکی در نظر آورده‌اند. کما این که مشابه با آن مطالب را در نوشته‌های شیخ [[نجم‌الدین رازی]]، شیخ [[مجدالدین بغدادی]]، شیخ [[سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید|سعدالدین حموی]]، شیخ [[اسفراینی، عبدالرحمن بن محمد|نوالدین اسفراینی]]، شیخ [[علاءالدوله سمنانی]] و دیگر مشایخ بزرگ این مکتب می‌توان دید.