۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
فرهنگ وفایی که به رساله حسین وفایی معروف است، در زمان شاهطهماسب صفوی(930-984ق) در سال 933ق، در ایران نوشته شده است. اگرچه این مطلب صریحاً جایی گفته نشده، ولی دلایلی در دست است که نشان میدهد این کتاب نباید در هندوستان نوشته شده باشد. برای اینکه معمولاً در فرهنگهایی که در هند نوشته شدهاند گاهبهگاه اشاره میشود که این را به هندی چنین گویند. این عبارت در فرهنگ وفایی یکبار هم نیست و بر عکس از تعداد نسبتاً زیاد واژههای گویشی شیرازی که وفایی در فرهنگ خود آورده میتوان حدس زد که او شیرازی بوده و در آن شهر پرورشیافته است و گاهی اوقات هم لغات ترکی را آورده و میگوید: «این همان است که ترکان فلان گویند». پیداست مؤلف در زمان صفویه با ترکان ایران محشور بوده و این لغات را از آنها شنیده است. <ref> ر.ک: صادقی، علیاشرف، ص391، نذیر احمد، ص197</ref> | فرهنگ وفایی که به رساله حسین وفایی معروف است، در زمان شاهطهماسب صفوی(930-984ق) در سال 933ق، در ایران نوشته شده است. اگرچه این مطلب صریحاً جایی گفته نشده، ولی دلایلی در دست است که نشان میدهد این کتاب نباید در هندوستان نوشته شده باشد. برای اینکه معمولاً در فرهنگهایی که در هند نوشته شدهاند گاهبهگاه اشاره میشود که این را به هندی چنین گویند. این عبارت در فرهنگ وفایی یکبار هم نیست و بر عکس از تعداد نسبتاً زیاد واژههای گویشی شیرازی که وفایی در فرهنگ خود آورده میتوان حدس زد که او شیرازی بوده و در آن شهر پرورشیافته است و گاهی اوقات هم لغات ترکی را آورده و میگوید: «این همان است که ترکان فلان گویند». پیداست مؤلف در زمان صفویه با ترکان ایران محشور بوده و این لغات را از آنها شنیده است. <ref> ر.ک: صادقی، علیاشرف، ص391، نذیر احمد، ص197</ref> | ||
او فرهنگ خود را در چهارمین سال حکومت شاهطهماسب صفوی (930-984ق) در سال 933ق تألیف و به نام همان پادشاه ایرانی معنون کرده است.<ref> ر.ک: نذیر احمد، ص197</ref> | |||
==آثار== | ==آثار== | ||