۹٬۸۱۲
ویرایش
اصلاح
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
(اصلاح) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''شعر الأخطل أبی‌مالك غیاث بن غوث التغلبی'''، گردآورده [[صنعة السُّکَّری]]، مجموعه اشعار [[غیاث بن غوث تغلبی]] (۱۹-۹۰ق.)، مشهور به [[اخطل]]، شاعر ماهر مسیحی، هجوگوی دوره اموی و ستایشگر امویان (از جمله معاویه، یزید و حجاج بن یوسف ثقفی) است. هرچند اخطل به معنای نادان و پُرگوی یاوه‌گو است ولی گویی این شاعر از آن بدش نمی‌آمده و از همین لقب در اشعارش استفاده کرده است. موضوع این اشعار، وصف شراب، دفاع از قبیله تغلب و مدح بنی‌امیه و هجو دشمنان است.<ref> ر.ک: فاتحی نژاد، عنایت الله، "اخطل"، ج7، ص187- 191.]</ref> | '''شعر الأخطل أبی‌مالك غیاث بن غوث التغلبی'''، گردآورده [[صنعة السُّکَّری]]، مجموعه اشعار [[غیاث بن غوث تغلبی]] (۱۹-۹۰ق.)، مشهور به [[اخطل]]، شاعر ماهر مسیحی، هجوگوی دوره اموی و ستایشگر امویان (از جمله معاویه، یزید و حجاج بن یوسف ثقفی) است. هرچند اخطل به معنای نادان و پُرگوی یاوه‌گو است ولی گویی این شاعر از آن بدش نمی‌آمده و از همین لقب در اشعارش استفاده کرده است. موضوع این اشعار، وصف شراب، دفاع از قبیله تغلب و مدح بنی‌امیه و هجو دشمنان است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/228679/%D8%A7%D8%AE%D8%B7%D9%84 ر.ک: فاتحی نژاد، عنایت الله، "اخطل"، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج7، ص187- 191.]</ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#یكی مشروعیت به معنای مشروعیت دینی كه از شرع گرفته می‌شود و برای یك حكومت دینی كه بنی‌امیه هم جزء چنین حكومتی است امری لازم به شمار می‌آید. اخطل در شعر خود مضامینی را به كار برده است كه نشان‌دهنده تلاش او برای ترویج و تقویت مبانی مشروعیت دینی امویان به‌عنوان امری الهی است. او از القاب و الفاظ دینی مانند "الامام"، "المولی"، "خلیفةالله "، "امیرالمؤمنین"، "أَمین الله"، "المؤمن" و تعابیر تاریخی- سیاسی از جمله "الخلافة"، "قریش"، "امیة"، "مكة"، "اهل‌بیت" و "یوم تشریق" و... با بسامد بالایی استفاده كرد. او درباره [[یزید]] می‌گوید: تو مستحق خلافت و جانشینی بعد از او (پدر) هستی و در میان خاندان قریش، احترام حق توست. | #یكی مشروعیت به معنای مشروعیت دینی كه از شرع گرفته می‌شود و برای یك حكومت دینی كه بنی‌امیه هم جزء چنین حكومتی است امری لازم به شمار می‌آید. اخطل در شعر خود مضامینی را به كار برده است كه نشان‌دهنده تلاش او برای ترویج و تقویت مبانی مشروعیت دینی امویان به‌عنوان امری الهی است. او از القاب و الفاظ دینی مانند "الامام"، "المولی"، "خلیفةالله "، "امیرالمؤمنین"، "أَمین الله"، "المؤمن" و تعابیر تاریخی- سیاسی از جمله "الخلافة"، "قریش"، "امیة"، "مكة"، "اهل‌بیت" و "یوم تشریق" و... با بسامد بالایی استفاده كرد. او درباره [[یزید]] می‌گوید: تو مستحق خلافت و جانشینی بعد از او (پدر) هستی و در میان خاندان قریش، احترام حق توست. | ||
#از سوی دیگر، اخطل برای ایجاد مقبولیت اجتماعی كه نوعی از مشروعیت و پشتوانه پذیرش سلطه امویان از سوی جامعه بود، تلاش كرد تا بر اساس سنن پذیرفته شده جامعه قبیله‌ای و عربی، از سنت‌های موجود در این جامعه و ارزش‌های مورد قبول آن به‌منظور تقویت قدرت اجتماعی امویان استفاده كند تا بدین‌وسیله مشروعیت اجتماعی سلطه امویان را تأمین كند. تأكید بر مضامینی مانند توارث و نسب قبیله‌ای، اشرافیت عربی و افتخارات قبیلگی از جمله این موارد است كه در شعر اخطل و در ستایش دولت اموی و خلفای آن آمده است و امویان به‌منظور تحكیم مبانی قدرت خویش از آن بهره گرفتند. <ref> | #از سوی دیگر، اخطل برای ایجاد مقبولیت اجتماعی كه نوعی از مشروعیت و پشتوانه پذیرش سلطه امویان از سوی جامعه بود، تلاش كرد تا بر اساس سنن پذیرفته شده جامعه قبیله‌ای و عربی، از سنت‌های موجود در این جامعه و ارزش‌های مورد قبول آن به‌منظور تقویت قدرت اجتماعی امویان استفاده كند تا بدین‌وسیله مشروعیت اجتماعی سلطه امویان را تأمین كند. تأكید بر مضامینی مانند توارث و نسب قبیله‌ای، اشرافیت عربی و افتخارات قبیلگی از جمله این موارد است كه در شعر اخطل و در ستایش دولت اموی و خلفای آن آمده است و امویان به‌منظور تحكیم مبانی قدرت خویش از آن بهره گرفتند. <ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1671994 امير‌ی‌نژاد، فاطمه، محمدی، مجید و زينی‌وند، تورج، "تحلیلی بر مشروع‌نمایی حكومت اموی در اشعار سیاسی اخطل"، ص20- 21.]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||