المحاجاة بالمسائل النحویة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75190J1.jpg | عنوان = المحاجاة بالمسائل النحویة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = زمخشری، محمود بن عمر (نويسنده) حسنی‌، بهیجه‌ (مقدمه نويس) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ز9م3 PJA | موضوع = |ناشر | ناش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''المحاجاة بالمسائل النحویة'''، نوشته جارُالله زمخشری (476-538ق)، محمود بن عمر بن محمد بن عمر خوارزمى، مفسر، زبان‌شناس و از بزرگان مذهب حنفى و معتزلى که پنجاه چیستان ادبی را به محاوره گذاشته و با تحقیق بهیجه باقر‌ حسنی عرضه شده است.
'''المحاجاة بالمسائل النحویة'''، نوشته [[زمخشری، محمود بن عمر|جارُالله زمخشری]] (476-538ق)، [[زمخشری، محمود بن عمر|محمود بن عمر بن محمد بن عمر خوارزمى]]، مفسر، زبان‌شناس و از بزرگان مذهب حنفى و معتزلى که پنجاه چیستان ادبی را به محاوره گذاشته و با تحقیق [[حسنی‌، بهیجه‌|بهیجه باقر‌ حسنی]] عرضه شده است.


زمخشری در أحجیّةگویی- که نوعی از لُغز یا سخن سربسته‌ای است که مردم در نگاه اول به معنای آن پی نمی‌برند-<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص46</ref>‏هر بند از محاجاتش را به سبک «چیستان‌گویی» با عبارت «أخبرنی عن ...» آغاز می‌کند. سپس، پرده‌های ابهام را از روی واژه یا عبارتی که فهم اولیۀ آن دشوار است، برمی‌دارد و از شیوۀ کلامی «إن قُلتَ، قُلتُ» برای محاوره بهره می‌گیرد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص75-73</ref>مثلاً، چیستانی را این‌گونه در بارۀ اسم مفردی که به الف و تاء جمع بسته می‌شود، می‌نویسد: أخبِرنی عن «واحدٍ من الأسماء تثنّی مجموعاً بالألف و التّاء». هو قولُک فیمن سمیته ب «تمراتٍ» أو «مُقبلاتٍ» «تمراتان» و «مُقبلاتان» و فی «أذرعاتٍ» «أذرعاتان» فإن قُلتَ ... قُلتُ ... .<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>‏
[[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] در أحجیّةگویی- که نوعی از لُغز یا سخن سربسته‌ای است که مردم در نگاه اول به معنای آن پی نمی‌برند-<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص46</ref>‏هر بند از محاجاتش را به سبک «چیستان‌گویی» با عبارت «أخبرنی عن ...» آغاز می‌کند. سپس، پرده‌های ابهام را از روی واژه یا عبارتی که فهم اولیۀ آن دشوار است، برمی‌دارد و از شیوۀ کلامی «إن قُلتَ، قُلتُ» برای محاوره بهره می‌گیرد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص75-73</ref>مثلاً، چیستانی را این‌گونه در بارۀ اسم مفردی که به الف و تاء جمع بسته می‌شود، می‌نویسد: أخبِرنی عن «واحدٍ من الأسماء تثنّی مجموعاً بالألف و التّاء». هو قولُک فیمن سمیته ب «تمراتٍ» أو «مُقبلاتٍ» «تمراتان» و «مُقبلاتان» و فی «أذرعاتٍ» «أذرعاتان» فإن قُلتَ ... قُلتُ ... .<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>‏


وی این کتاب را در سال‌های پایانی و پس از کتاب «الکشاف» در 528ق نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص48</ref>‏و به عُلَیّ بن عیسی بن وهاس هدیه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏
وی این کتاب را در سال‌های پایانی و پس از کتاب «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الکشاف]]» در 528ق نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص48</ref>‏و به عُلَیّ بن عیسی بن وهاس هدیه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏


‏این اثر در نزد علما به نام‌های گوناگون ثبت شده است؛ [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، کنوی و کبری‌زاده آن را «الأحاجی النحویة»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]]، [[بستانی (ابهام زدایی)|بستانی]] و [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]] آن را «المحاجّات بالمسائل النحویة»، [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت]] آن را «المحاجاة و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الألغاز»، [[بغدادی، اسماعیل|اسماعیل پاشای بغدادی]] آن را «المحاجاة و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الأغلوطات»، [[زیدان، جرجی|جرجی زیدان]] آن را «المحاجاة فی الأحاجی و الأغلوطات»، [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]] بار دیگر، آن را «المحاجّات و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الأغلوطات فی النحو» و [[خولی، امین|امین خولی]] آن را «محاجات و متمم مهام أرباب الحاجات فی الدحاجی و الأغلوطات فی مسائل نحویة مسوقة فی مسالک المحاجاة فی سلوک المعایاة» نامیده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص46-45</ref>‏
این اثر در نزد علما به نام‌های گوناگون ثبت شده است؛ سیوطی، کنوی و کبری‌زاده آن را «الأحاجی النحویة»، ابن خلکان، بستانی و بروکلمان آن را «المحاجّات بالمسائل النحویة»، یاقوت آن را «المحاجاة و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الألغاز»، اسماعیل باشای بغدادی آن را «المحاجاة و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الأغلوطات»، جرجی زیدان آن را «المحاجاة فی الأحاجی و الأغلوطات»، بروکلمان بار دیگر، آن را «المحاجّات و متمم مهام أرباب الحاجات فی الأحاجی و الأغلوطات فی النحو» و امین خولی آن را «محاجات و متمم مهام أرباب الحاجات فی الدحاجی و الأغلوطات فی مسائل نحویة مسوقة فی مسالک المحاجاة فی سلوک المعایاة» نامیده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص46-45</ref>‏
محقق در آغاز، شرحی از زندگی و آثار زمحشری نوشته است.<ref>ر.ک: همان، ص43-7</ref>


بهیجه باقر، تحقیق خود را بر اساس سه نسخۀ خطی انجام داده است.<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>. همچنین، کارهایی را مانند آدرس‌دهی احادیث، شرح شواهد شعری<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>و‏ فهرست‌برداری از آن‌ها و نیز از کسان و جای‌ها در کتاب انجام داده است.<ref>ر.ک: همان، ص46-45</ref>‏
محقق در آغاز، شرحی از زندگی و آثار [[زمخشری، محمود بن عمر|زمحشری]] نوشته است.<ref>ر.ک: همان، ص43-7</ref>
 
[[حسنی‌، بهیجه‌|بهیجه باقر]]، تحقیق خود را بر اساس سه نسخۀ خطی انجام داده است.<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>. همچنین، کارهایی را مانند آدرس‌دهی احادیث، شرح شواهد شعری<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>و‏ فهرست‌برداری از آن‌ها و نیز از کسان و جای‌ها در کتاب انجام داده است.<ref>ر.ک: همان، ص46-45</ref>‏


==پانویس ==
==پانویس ==