التربية الاسلامية، اصولها و تطورها فى البلاد العربية: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل اول، با اشارتى کوتاه به تربيت پيش از اسلام آغاز مى‌شود و از روش تربيتى آنها سخن مى‌رود.دانش هاى آنها شماره مى‌شود و از امى بودن آنها ياد مى‌آيد.سپس سخنانى از بزرگان اسلام درباره علم بازگو مى‌شود تا جايگاه دانش در اسلام روشن شود.ياد کرد پيشگامى و برترى مسلمانان در بسيارى از علوم و فنون نکته بعدى است که خود، مقدمۀ بررسى تأثير انديشۀ اسلامى در غرب است.پس از آن به سنت اسلامى سفر در پى دانش پرداخته مى‌شود و به برخى نمونه‌ هاى آن اشارت مى‌رود.اصالت و نوآورى و اصلاح در تربيت اسلامى فراز بعدى سخن است که در ضمن آن نيم‌نگاهى هم به برخى کنفرانس هاى تعليم و تربيت اسلامى مى‌شود.

سپس به مبانى تربيت اسلامى مى‌رسد و يادآور مى‌شود که تربيت اسلامى: 1)کامل و فراگير است و به همه جنبه‌ هاى جسمى، روانى و عقلى متربى توجه دارد؛ 2)تربيتى است متوازن که جسم و جان و عقل و دنيا و آخرت را در نظر دارد و به توازن ميان آنها مى‌انديشد؛ 3)جنبۀ عملى دارد و علم بى‌عمل را وبال و انحراف مى‌شمارد؛ 4)به تربيت فردى و اجتماعى عنايت دارد؛ 5)وجدان و درون انسان را محترم مى‌شمارد؛ 6)بر فطرت انسان و رشد انگيزه‌ هاى فطرى او استوار است؛ 7)به آنچه خير فرد و اجتماع در آن است نظر دارد؛ 8)از تولد تا مرگ را شامل مى‌شود و مادام العمر است؛ 9)تربيتى است تدريجى و گام‌به‌گام؛ 10)هم سنت‌گراست و هم با روح زمان و مکان سازگار است؛ 11)انسانى-جهانى است.