۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
تاريخ الأدب في إيران من الفردوسي إلى السعدي (تعريب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۶
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ابن سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌س' به 'ابن س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[براون، ادوارد گرانویل|براون]] براى گردآورى مطالب و مواد كار خود از بيشتر آثار چاپ شده و تحقيقات دانشمندان غربى و ایرانى - كه تا آن زمان در دسترس وى بوده - بهره گرفته، بسيارى از نسخه‌هاى خطى و منابع و مدارک شناخته شده در كتابخانه‌هاى انگلستان و ساير كشورهاى اروپايى را زيرنظر داشته و از صاحب‌نظران و محققان تاريخ و ادب و فرهنگ ایرانى نيز يارى جسته است. وى نخستين كسى است كه تاريخ ادبيات فارسی را از آغاز ظهور آن تا اوايل سده چهاردهم، به شيوه‌اى تحليلى و انتقادى بررسى كرده و سير و تحول تاريخى آن را به صورت جريانى گسترده و به هم پيوسته و بر اساس طرحى منسجم و جامع عرضه كرده است. مؤلف، به گفته خودش، كوشيده كه تاريخ مردم ایران و چگونگى حيات فرهنگى آنان را، بدانسان كه در ادبياتشان جلوه‌گر است، عرضه كند. از اين‌رو به آثار فارسی شاعران و نويسندگان غيرایرانى كه در خارج از ایران نوشته شده است، كمتر توجه داشته، و در عوض شرح احوال و افكار و آثار ایرانیانى را كه به عربى نوشته‌اند، به تناسب دامنه كار خود با تفصيل بيشتر باز گفته است. به همين سبب نام كتاب را، به جاى «تاريخ ادبيات فارسی»، تاريخ ادبى ایران گذاشته است. | [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] براى گردآورى مطالب و مواد كار خود از بيشتر آثار چاپ شده و تحقيقات دانشمندان غربى و ایرانى - كه تا آن زمان در دسترس وى بوده - بهره گرفته، بسيارى از نسخه‌هاى خطى و منابع و مدارک شناخته شده در كتابخانه‌هاى انگلستان و ساير كشورهاى اروپايى را زيرنظر داشته و از صاحب‌نظران و محققان تاريخ و ادب و فرهنگ ایرانى نيز يارى جسته است. وى نخستين كسى است كه تاريخ ادبيات فارسی را از آغاز ظهور آن تا اوايل سده چهاردهم، به شيوه‌اى تحليلى و انتقادى بررسى كرده و سير و تحول تاريخى آن را به صورت جريانى گسترده و به هم پيوسته و بر اساس طرحى منسجم و جامع عرضه كرده است. مؤلف، به گفته خودش، كوشيده كه تاريخ مردم ایران و چگونگى حيات فرهنگى آنان را، بدانسان كه در ادبياتشان جلوه‌گر است، عرضه كند. از اين‌رو به آثار فارسی شاعران و نويسندگان غيرایرانى كه در خارج از ایران نوشته شده است، كمتر توجه داشته، و در عوض شرح احوال و افكار و آثار ایرانیانى را كه به عربى نوشته‌اند، به تناسب دامنه كار خود با تفصيل بيشتر باز گفته است. به همين سبب نام كتاب را، به جاى «تاريخ ادبيات فارسی»، تاريخ ادبى ایران گذاشته است. | ||
نسخه حاضر، در برنامه كه جلد دوم اين مجموعه است، در 1906م. با عنوان "تاريخ ادبى ایران: از فردوسى تا سعدى" انتشار يافت. مؤلف در فصل اول اين جلد، درباره اصول نقد شعر و اشكال و انواع نظم فارسی بحث كرده است. فصل دوم با آغاز حكومت غزنويان و شرح اوضاع سياسى و اجتماعى ایران در سده پنجم شروع مى‌شود و با ذكر احوال و آثار شاعران و نثرنويسان آن دوره ادامه مى‌يابد. مطالب مربوط به فردوسى، اسدى، [[ | نسخه حاضر، در برنامه كه جلد دوم اين مجموعه است، در 1906م. با عنوان "تاريخ ادبى ایران: از فردوسى تا سعدى" انتشار يافت. مؤلف در فصل اول اين جلد، درباره اصول نقد شعر و اشكال و انواع نظم فارسی بحث كرده است. فصل دوم با آغاز حكومت غزنويان و شرح اوضاع سياسى و اجتماعى ایران در سده پنجم شروع مى‌شود و با ذكر احوال و آثار شاعران و نثرنويسان آن دوره ادامه مى‌يابد. مطالب مربوط به فردوسى، اسدى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى سينا]]، و نكاتى كه درباره آثار آنان گفته شده، حاكى از وسعت اطلاع و دقت نظر مؤلف است. ليكن برخى از مندرجات اين بخش، چون انتساب كتاب ترجمان البلاغه به فرخى سيستانى، ذكر منظومه يوسف و زليخا به نام فردوسى، و سخن از دو اسدى پسر و پدر كه مبتنى بر اطلاعات مؤلف در زمان تأليف است، امروز مردود به شمار مى‌رود. فصل سوم تا پايان فصل ششم به تاريخ عصر سلجوقى و رويدادهاى مهم آن و شرح احوال و آثار شاعران و نويسندگان آن عصر اختصاص دارد. از فصل هفتم تاريخ عصر مغول آغاز مى‌شود و با شرح خونريزى‌هاى چنگيز و هولاكو، انقراض خلافت عباسيان، و قلع و قمع فداييان اسماعيلى و در فصول پايانى با شرح اوضاع علمى و ادبى اين عصر و گزارشى از احوال و آثار شاعران بزرگ اين دوران ([[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]) ادامه مى‌يابد. | ||
==وضعيت == | ==وضعيت == | ||