تذکره مآثر الباقریة: تفاوت میان نسخه‌ها

#نياز، سيدى است عالى‌گهر و اديبى است هنرپرور. اسم شريفش، سيد حسن و صاحب صفات مستحسن است. از اجلّه سادات خجسته عادات طباطبايى، مدينة السادات زواره اردستان، من اعمال اصفهان است. يكى از اجداد امجادش از زواره، به جشوقان قهپايه، نقل و تحويل و توطن آن بلده طيّبه را تبديل نموده، اكنون به جشوقانى اشتهار دارد.

#:در ريعان شباب، در اصفهان بهشت‌نشان، به كسب كمالات پرداخته، در اكثر علوم رسميه خاصّه فنون ادبيّه، مهارتى تمام و قدرتى مالاكلام حاصل آورده، به مقتضاى استعداد اصلى و وزن طبيعى و طبع سليم و سليقه مستقيم، در رسوم خطّاطى، درجه عليا و در فنون شاعرى، مرتبه قصوا يافته. نسيج نسخ او ناسخ نسخ نسخ است و جواهر غزلش، عقود لآلى غزليّات سلف را مايه فسخ.

#:صاحب اخلاق حميده و صفات پسنديده است. جز به مناقب ائمه اطهار، خامه بر آمه نيارد و جز به مراثى، حرفى در نامه ننگارد. چون ديگر شعرا، بر در اين و آن نپويد و وجه معيشت، جز از قاسم ارزاق نجويد. در مقالات فصحاى عرب تتبعى وافى و تصرّفى كافى دارد و در فنّ بديع، مقاماتى نگارد كه در اضافت بلاغتش، بديع الزّمان را شنيع البيان توان گفت و حريرى را خشن اللسان.

#:در قصايد تازى، مقدّم بر صاحب رازى و در غزليّات فارسى، تالى شيخ شيرازى است. از اشعار اوست:

#:{{ب|''از چرخ نهم، بلندتر، پايه توست''|2=''خورشيد سپهر فضل، در سايه توست''}}

#:{{ب|''از علم تو، روى شرع آراسته است''|2=''آرايش او، بلى، ز پيرايه توست''}}

{{پایان شعر}} <ref>ر.ك: متن كتاب، ص71-72</ref>.

#بحر زخّار حكمت... حكيم نورانى، افلاطون ثانى، مولانا على النورى... از اشعار اوست:

#:{{ب|''آن قبّه كه آسمان، كمين پايه اوست''|2=''اين قبّه بود كه آسمان سايه اوست''}}

#:{{ب|''زين فضل و شرف، گر آسمان فخر كند''|2=''زيبد كه در افتخار، سرمايه اوست''}}

{{پایان شعر}}{{شعر}}

#:{{ب|''هان شبستان حرم بين كه به معنى روز است''|2=''روز نوروز و شب قدر ز بس فيروز است''}}

#:{{ب|''ناله از سينه و آه از دل تارت، نورى''|2=''بركش اينجا كه چراغش، دل تار افروز است''}}

{{پایان شعر}}{{شعر}}

#:{{ب|''هان شبستان نگر كه چون روز است''|2=''روز نوروز و روز فيروز است''}}

#:{{ب|''گر در آن بگذرد شب و روزت''|2=''شب قدر است و روز نوروز است''}}{{پایان شعر}} <ref>ر.ك: همان، ص234- 235</ref>

#جوهرى، اسم ساميش محمدابراهيم و... به جهت اتمام مسجد خلداساس آسمان‌كرياس، قصيده تمام تاريخى كه مشتمل بر سى و هشت بيت بود كه هر مصراعى، تاريخى مطابق آورده...

#:{{ب|''شكر تو اى هادى مهيمن منّان''|2=''اى كه دهى خاك مرده را به جسد جان''}}

#:{{ب|''كرده چو تقسيم لطف صانع بى‌چون''|2=''برده صفاهان، كمال رحمت يزدان''}}

#:{{ب|''منّت لطفى كه لايزال نهاده است''|2=''قادر بى‌چون به خاك پاك صفاهان''}}{{پایان شعر}}... <ref>ر.ك: همان، ص275-276</ref>.