۹٬۵۴۹
ویرایش
+
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(+) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
توضیحی درباره چگونگی تلخیص و مشخصات آن ارائه نشده است! | توضیحی درباره چگونگی تلخیص و مشخصات آن ارائه نشده است! | ||
مقایسه | ==مقایسه و انتقاد:== | ||
[[حسینی زنجانی، سید عزالدین|سید عزالدین حسینی موسوی زنجانی]] بحث "فرق حمد و شكر" را در 360 کلمه نوشته است<ref>شرح خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام، ص41- 42</ref> وهمان مبحث با همان عنوان در خلاصه حاضر تبدیل به 82 کلمه شده است: شكر به معناى سپاس‌گزارى، در مقابل كفران است. كفران صحيح نيست مگر از جانب كسى كه از نعمت استفاده نموده اما در مقابل آن، نافرمانى كرده و از آن قدردانى نكرده باشد. شكر و سپاس نيز بر نعمتى صحيح است كه به خود سپاس‌گزار رسيده باشد؛ برخلاف حمد كه گفتيم: ستايشى است در برابر مطلق نيكويى. پس مفهوم شكر غير از مفهوم حمد است. و نيز فرق ميان حمد و مدح معلوم شد و هيچ كدام از اين كلمات سه‌گانه مترادف نيستند.<ref>حکمت فاطمی، ص28</ref>. | |||
با مقایسه متن اصلی وخلاصه حاضر، آشکار می‌شود که این تلخیص درست است ولی مطلبی که نویسنده 3 بار بر آن تأکید کرده، دراین خلاصه‌سازی فراموش شده است: اختیاری بودن احسان الهی و کمال اختیار او. عبارات نویسنده را دقت بفرمایید: با توضيح مفهوم حقيقى هر سه كلمه، روشن مى‌شود كه اگر به جاى "الحمد لله"، "المدح لله" گفته شود، احتمال دارد معناى غيراختيارى بودن داشته باشد و اين احتمال با عظمت و قدرت كامل ذات احديت سازگار نيست. اما حمد، ستايش خاص و صريح در برابر احسانى است كه از روى كمال اختيار صادر شود. چه اين كه خداوند متعال با تعبيرى كه در قرآن آمده «قهار» است، يعنى در مقابل هيچ موجودى مقهور نمى‌گردد. از اين‌جا نكته‌اى هم استفاده مى‌شود كه گويندۀ "الحمد لله" اعتراف ضمنى دارد كه احسان ذات بارى -جلّ شأنه- از روى اختيار بوده و جبرى در كار نيست<ref>شرح خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام، ص41</ref>. | با مقایسه متن اصلی وخلاصه حاضر، آشکار می‌شود که این تلخیص درست است ولی مطلبی که نویسنده 3 بار بر آن تأکید کرده، دراین خلاصه‌سازی فراموش شده است: اختیاری بودن احسان الهی و کمال اختیار او. عبارات نویسنده را دقت بفرمایید: با توضيح مفهوم حقيقى هر سه كلمه، روشن مى‌شود كه اگر به جاى "الحمد لله"، "المدح لله" گفته شود، احتمال دارد معناى غيراختيارى بودن داشته باشد و اين احتمال با عظمت و قدرت كامل ذات احديت سازگار نيست. اما حمد، ستايش خاص و صريح در برابر احسانى است كه از روى كمال اختيار صادر شود. چه اين كه خداوند متعال با تعبيرى كه در قرآن آمده «قهار» است، يعنى در مقابل هيچ موجودى مقهور نمى‌گردد. از اين‌جا نكته‌اى هم استفاده مى‌شود كه گويندۀ "الحمد لله" اعتراف ضمنى دارد كه احسان ذات بارى -جلّ شأنه- از روى اختيار بوده و جبرى در كار نيست<ref>شرح خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام، ص41</ref>. | ||