هنر بدیع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ‎‏' به ''
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ‎‏' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ﻫ‎‏9 3361 ‏‎‏PIR‎‏  
| کد کنگره =/‎‏ط‎‏2‎‏ﻫ‎‏9 3361 ‏‎‏PIR‎‏  
| موضوع =فارسی - بدیع
| موضوع =فارسی - بدیع
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| هنر (ابهام‌زدایی)}}
'''هنر بدیع'''، اثر [[طباطبایی، محمدرضا|سید محمدرضا طباطبایی]]، یک دوره مسائل و قواعد علم بدیع با ذکر شواهد و مثال‌های ادبی از متون دینی، قرآن، روایات و دیوان‌های شعر فارسی و عربی است.


'''هنر بدیع'''، اثر سید محمدرضا طباطبایی، یک دوره مسائل و قواعد علم بدیع با ذکر شواهد و مثال‌های ادبی از متون دینی، قرآن، روایات و دیوان‌های شعر فارسی و عربی است.
در میان رشته‌های گوناگون ادبیات (لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و انواع نثر و نظم)، بدیع از ظرافت و لطافت ویژه‌ای برخوردار است و به همین دلیل، نقش آن در ذوق‌آفرینی و شوق‌آوری، برجسته است. بدیع هم دانش است و هم هنر؛ زیرا هم دانش زیبایی‌شناسی سخن است و هم هنر زیباسازی آن. ویژگی زیبایی‌شناسی بدیع، پرده‌بردار از یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم نیز هست؛ چنان‌که درخشندگی «نهج‌البلاغه» در آسمان بلاغت را نیز نشان می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص13</ref>.
 
در میان رشته‌های گوناگون ادبیات (لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و انواع نثر و نظم)، بدیع از ظرافت و لطافت ویژه‌ای برخوردار است و به همین دلیل، نقش آن در ذوق‌آفرینی و شوق‌آوری، برجسته است. بدیع هم دانش است و هم هنر؛ زیرا هم دانش زیبایی‌شناسی سخن است و هم هنر زیباسازی آن. ویژگی زیبایی‌شناسی بدیع، پرده‌بردار از یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم نیز هست؛ چنان‌که درخشندگی «نهج البلاغه» در آسمان بلاغت را نیز نشان می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص13</ref>.


به اعتقاد نویسنده، خلأیی که در میدان بدیع به چشم می‌خورد، این است که بیشتر کتاب‌های بدیع، علاوه بر اینکه جامع نیست، عربی‌نویسان، مثال‌های لازم را از نظم و نثر عربی و فارسی‌نویسان مثال‌ها را از نظم و نثر فارسی آورده‌اند و جای کتابی که هم نسبتا جامع باشد و هم در مثال آوردن برای مطالب، از نمونه‌های عربی و فارسی بهره گرفته باشد و سبک نگارش آن نیز تا اندازه‌ای روان و امروزین باشد، تقریبا خالی است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.
به اعتقاد نویسنده، خلأیی که در میدان بدیع به چشم می‌خورد، این است که بیشتر کتاب‌های بدیع، علاوه بر اینکه جامع نیست، عربی‌نویسان، مثال‌های لازم را از نظم و نثر عربی و فارسی‌نویسان مثال‌ها را از نظم و نثر فارسی آورده‌اند و جای کتابی که هم نسبتا جامع باشد و هم در مثال آوردن برای مطالب، از نمونه‌های عربی و فارسی بهره گرفته باشد و سبک نگارش آن نیز تا اندازه‌ای روان و امروزین باشد، تقریبا خالی است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.
خط ۴۵: خط ۴۵:
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
خط ۵۰: خط ۵۸:
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]