تربیت کودک: تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب از نظر نثر نوشتاری روان بوده و موضوعات جالبی را در مورد تربیت فرزند مورد بحث قرار داده است. نویسنده در این کتاب توضیح می‌دهد که مربی باید در کودک، سه خصوصیت «شخصیت و استقلال»، «حریت و آزادمنشی» و «تفکر و تحلیل» را بارور کند و این‌گونه او را واکسینه نماید. وی معتقد است هنگامی که کودک شخصیت داشته باشد، تقلید نمی‌کند و تحت تأثیر هر حرفی و هر مکتبی و هر عقیده‌ای قرار نمی‌گیرد و هر راهی او را به خود نمی‌کشد و هر سنتی او را در خود هشم نمی‌کند. او در برابر هر مسأله، چرایی دارد و در برابر هر عقیده، سنگری. او بر دریچه قلبش نشسته و نمی‌گذارد چیزی آن را اشغال کند و چیزی آن را پر کند و چیز او را از خودش بگیرد<ref>متن کتاب، ص46</ref>.

وی بر این باور است که حریت و آزادمنشی، کودک را می‌سازد تا اگر روزی به اشتباهی پی برد، پی‌گیری نکند و لجاجت نورزد و عقیده‌ای را بر عقیده‌ای ترجیح ندهد، مگر هنگامی که از رجحان و امتیازی برخوردار باشد. در نتیجه عقیده‌هایی که احیانا داخل مغز او شده‌اند و سنگرش را اشغال کرده‌اند، این‌گونه دستگیر می‌شوندا و کار آنها خنثی می‌شود<ref>همان</ref>.

نویسنده بر این باور است که تفکر و تحلیل آن هم در زمینه حریت و آزادی و با خصوصیت شخصیت و استقلال، به نتیجه‌های بزرگی خواهد رسید. وی معتقد است که تفکر، رکوردها را می‌شکند و هرگونه عقیده سنتی مهاجم را مهار می‌زند و تحلیل می‌برد و هضم می‌نماید و در این حد، کودک به رشد کافی و بلوغ رسیده و می‌تواند از روشی تربیتی اسلام که وی در کتاب «مسئولیت و سازندگی» خود بدان اشاره کرده، استفاده کرده و پیش بیاید. وی معتقد است که تفکر، به وسیله رهبری، به شناخت، عقیده، عشق، جهاد و عمل منتهی می‌گردد و در سایه رهبری، ذهن به معده‌ای می‌ماند که غذاها و مواد خام را گرفته و پس از هضم و مکیدن شیره آن، به انرژی و عمل تبدیل می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص46- 48</ref>.

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]