شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها

این نوشتار به شرح دعاهای حضرت زهرا(س) در روزهای هفته پرداخته و نشان داده که چطور با توجه به مفردات و ترکیب و روابط و فضایی که جمله‌ها در آن شکل می‌گیرد، روشی به دست می‌آید که زمینه‌ساز تامل در همین جملات به ظاهر ساده می‌گردد، به خصوص آنجایی که برای متکلم، احاطه، حضور، دقت و حکمتی را قائلیم<ref>ر.ک: به عنوان مقدمه، ص13</ref>.

نویسنده معتقد است در جملاتی که خیال می‌کنیم باری نداشته و بافته شده است، اگر تأملی داشته باشیم و سؤالی کنیم و زمینه‌ها را فراهم نماییم، متوجه خواهیم شده زیر همین کلمات به ظاهر ساده، این بار از معرفت هست، تعجب می‌کنیم<ref>ر.ک: همان، ص12- 13</ref>.

مبنای نویسنده در بیان مباحث و تشریح مطالب، این است که مخاطب با خدا و اهل‌بیت(ع) و حاملین وحی، مأنوس و نزدیک شده و عمق و زیبایی بیانات، کارها و سیره آنها را بفهمد و از آنها الگو بگیرد و بتواند از آنها بپذیرد و خود را محتاج و مفتقر به آنها بداند<ref>همان، ص13</ref>.

وی معتقد است که تمام برداشت‌ها و سخنان، باید مستند به کلام معصوم(ع) و برگرفته از وحی الهی باشد و به این نکته تصریح دارد که: «گاهی در میان یک مطلب، از برداشت‌های خودمان و از آنچه که ما می‌فهمیم، حرف می‌زنیم، این برداشت‌ها مادامی که استناد نداشته باشد، به ریش صاحبش بسته می‌شود، ولی اگر برایش استنادی پیدا شود و قواعد زبان، زمینه‌های خود کلام را انتظار داشته باشد، این مشکل را نخواهد داشت»<ref>همان</ref>.

نگارنده در شرح این دعاها به آیات قرآن، سخن امامان معصوم، شخصیت‌ها و علمای دینی و نیز اشعار شاعران استناد کرده و به مباحثی در زمینه‌های: رحمت<ref>متن کتاب، ص15</ref>، رزق<ref>همان، ص24</ref>، شکر<ref>همان، ص33</ref>، افتقار<ref>همان، ص38</ref>، غنا و تعفف<ref>همان، ص39</ref>، فلاح و نجاح و صلاح<ref>همان، ص47</ref>، عبادت و عبودیت<ref>همان، ص58</ref>، محیط‌ها و موضع‌گیری‌ها<ref>همان، ص75</ref>، حفاظت و ستر<ref>همان، ص85</ref>، هدایت و تقوا<ref>همان، ص95</ref>، قرب و وجاهت<ref>همان، ص106</ref>، رویت و لقاء و رضایت حق<ref>همان، ص109</ref> و اخلاص و محبت<ref>همان، ص111</ref> و... پرداخته و زمینه‌هایی را برای تامل بیشتر فراهم آورده است.

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]