آیین قلندری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیین قلندری''' گردآوری و تحقیق  ابوطالب میر عابدینی و مهران افشار(معاصر) است. این اثر در تصوف و عرفان است.

ساختار این اثر در دو بخش ترتیب یافته است. نخست پیشگفتار است که شامل سه قسمت ادیان ایران باستان و  آئین قلندری، از عیاری تا قلندری و آئین قلندری است<ref> پیشگفتار، ص26</ref>

بخش دوم اثر شامل چهار رساله خطی  است. نخست رساله‌ای یا قلندرنامه‌ای است که در سال 1079ق به نگارش درآمده است. دوم رساله‌ای در آداب قلندری است. سوم رساله متعلق به میرزا محمد علی شریف یزدی شاهرودی در عقاید خاکساریه که در سالهای 1315و1314ق نگاشته شده است. چهارم رساله‌ی اشعار درویشان سخنور است. <ref> پیشگفتار، ص9-10</ref>

نویسنده اثر ابتدا قلندرنامه‌ای از عهد صوفی را که مشتمل بر چند رساله از چند درویش شوریده حال مانند درویش بابا شوریده ابدال و درویش یاری قلندر است آورده است. رساله اول آن متضمن سخنانی است که در جمع قلندرها مطرح شده و با مقدمه‌ای مسجع به نگارش درآمده است. در جای جای کلام به مناسبتهایی از اشعار شعرای گمنام یا خود مؤلف بهره گرفته شده است. هر رساله‌ از این قلندرنامه مقدمه شیوایی دارد که بیانگر چیرگی گوینده در سخنوری است. در این مجموعه با توجه به وجود دو گروه حیدری و نعمتی دوره‌‌ی صفوی از شاه تعمت الله ولی و سید جلال الدین میر حیدر یاد شده است. <ref>  مقدمه محقق ص 74</ref>