۹۰
ویرایش
Amokarrami (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Amokarrami (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
قتاده بن دعامه سدوسی، ملقب به ابوالخطاب، از مشاهیر مفسران طبقه چهارم تابعان میباشد. بنا بر اقوالی کور مادرزاد بوده است. | قتاده بن دعامه سدوسی، ملقب به ابوالخطاب، از مشاهیر مفسران طبقه چهارم تابعان میباشد. بنا بر اقوالی کور مادرزاد بوده است. | ||
ولادت | == ولادت == | ||
بعضی سال 60ق را سال تولد او میدانند و عدهای سال 61ق را نقل کردهاند<ref>ایزدخواستی، زینت، ص17</ref>. | |||
== وفات == | |||
همچنین در سال وفات ایشان توافق نیست و بیشتر سال 117ق را ذکر کردهاند<ref>همان</ref>. | |||
وفات | |||
همچنین در سال وفات ایشان توافق نیست و بیشتر سال 117ق را ذکر کردهاند<ref> | |||
== زندگی == | |||
قتاده در شرایط فقیرانه و سادهای رشد کرده است. پدرش بادیهنشین بود، وقتی قبیله سدوس در بادیه بنیشیبان، سکنی گزیدند، قتاده به بصره هجرت و در آن سکنی گزید. قتاده از سنین خردسالی، به فراگیری علم و دانش پرداخت، در آن زمان، مسجد جامع زینت بصره کانون علم و دانش بود و حلقههای مختلف علمی مثل ادبیات، حدیث، فقه، و تفسیر و... رواج داشت<ref>همان</ref>. | قتاده در شرایط فقیرانه و سادهای رشد کرده است. پدرش بادیهنشین بود، وقتی قبیله سدوس در بادیه بنیشیبان، سکنی گزیدند، قتاده به بصره هجرت و در آن سکنی گزید. قتاده از سنین خردسالی، به فراگیری علم و دانش پرداخت، در آن زمان، مسجد جامع زینت بصره کانون علم و دانش بود و حلقههای مختلف علمی مثل ادبیات، حدیث، فقه، و تفسیر و... رواج داشت<ref>همان</ref>. | ||
قتاده اعجوبهای در هوش و زکاوت بود، لذا شناخت و معرفت او به یک یا دو علم از علوم دین و لغت منتهی نمیشد. او مرجع مردم بهویژه طالب و محققین در تفسیر و حدیث و شعر و انساب و کالم و فقه بود. هر روزه گروهی برای دریافت پاسخ سوالتشان به در خانه وی میشتافتند، قتاده دقت و مهارت زیادی در شناخت انساب داشت. او در علوم دین و قرآن و حدیث و فقه متبحر بود و پشتکار زیادی داشت. او را به اسبسوار علم و بنده علم و دانش تشبیه میکردند، به این مفسر لقب حافظ داده بودند و در حفظ، معجزه بوده است. معاصرین او میگفتند: هر کس دوست دارد به پر حافظهترین افراد بنگرد، به قتاده بنگرد، وقتی حدیثی میشنید در تالش بود، آن را حفظ کند و فراگیرد<ref>همان، ص18</ref>. | قتاده اعجوبهای در هوش و زکاوت بود، لذا شناخت و معرفت او به یک یا دو علم از علوم دین و لغت منتهی نمیشد. او مرجع مردم بهویژه طالب و محققین در تفسیر و حدیث و شعر و انساب و کالم و فقه بود. هر روزه گروهی برای دریافت پاسخ سوالتشان به در خانه وی میشتافتند، قتاده دقت و مهارت زیادی در شناخت انساب داشت. او در علوم دین و قرآن و حدیث و فقه متبحر بود و پشتکار زیادی داشت. او را به اسبسوار علم و بنده علم و دانش تشبیه میکردند، به این مفسر لقب حافظ داده بودند و در حفظ، معجزه بوده است. معاصرین او میگفتند: هر کس دوست دارد به پر حافظهترین افراد بنگرد، به قتاده بنگرد، وقتی حدیثی میشنید در تالش بود، آن را حفظ کند و فراگیرد<ref>همان، ص18</ref>. | ||
آثار | == آثار == | ||
از آثار علمی قتاده، «الناسخ والمنسوخ»، «المناسک»، «کتاب التفسیر» و «عواشرالقرآن» را نقل کردهاند<ref>همان</ref>. | از آثار علمی قتاده، «الناسخ والمنسوخ»، «المناسک»، «کتاب التفسیر» و «عواشرالقرآن» را نقل کردهاند<ref>همان</ref>. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# ایزدخواستی، زینب، «مبانی تفسیری قتاده بن دعامه سدوسی»، مجلهنامه الهیات، سال یازدهم، شماره چهل و پنجم، زمستان | # ایزدخواستی، زینب، «مبانی تفسیری قتاده بن دعامه سدوسی»، مجلهنامه الهیات، سال یازدهم، شماره چهل و پنجم، زمستان 1397، به آدرس: | ||
https://jt.ntb.iau.ir/article_671264.html | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} |
ویرایش