۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أنساب الخيل في الجاهلية و الإسلام و أخبارها (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۲۶
، ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''أنساب الخيل في الجاهلية و الإسلام و أخبارها'''، اثر [[ابن كلبى]]، در باره نسب‌شناسى اسب‌هاى معروف در زمان جاهليت و صدر اسلام مى‌باشد. | '''أنساب الخيل في الجاهلية و الإسلام و أخبارها'''، اثر [[ابن كلبى]]، در باره نسب‌شناسى اسب‌هاى معروف در زمان جاهليت و صدر اسلام مى‌باشد. کتاب، به زبان عربى و در قرن نهم هجرى نوشته شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
کتاب با مقدمه‌اى از دكتر [[حسين نصار]] آغاز و مطالب بدون تبويب و فصل‌بندى، ارائه شده است. | |||
در سرتاسر | در سرتاسر کتاب، مؤلف به نسب‌شناسى اسبان پرداخته و به اشعارى كه شاعران در مدح آن‌ها سروده‌اند، اشاره كرده است. وى نام 157 اسب را كه در جاهليت و اسلام از شهرت برخوردار بوده‌اند - غير از اسب‌هاى پيامبر(ص) - ذكر كرده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
نويسنده در اين | نويسنده در اين کتاب، مطالبى نسبت به نگهدارى و تكريم اسب در جاهليت و اسلام متذكر شده و آياتى از قرآن كريم را يادآور مى‌شود كه در آن‌ها، خداوند به پيامبرش نسبت به درخدمت‌گرفتن اسب و تيمار كردن آن، دستور فرموده است، مانند: '''«و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباط الخيل ترهبون به عدو اللّه و عدوكم»'''؛ ازاين‌رو، پيامبر(ص) در پى اجراى فرمان الهى برآمد و اسب را مورد نوازش قرار داده و بر آن تحريص فرمود و به مسلمانان پاداش و غنيمتى را كه در آن نهفته است، يادآور شد. در پى فرمايشات پيامبر(ص)، مسلمانان به نگهدارى و تيمار اسب همت گماشتند و از اين طريق ثواب و بركت در روزى را از خداوند خواستار شدند. پيامبر(ص) اسبان را به مسابقه گذاشت و براى اسب برنده جايزه معين فرمود و اصحابش را بر اين امر تشويق نمود. | ||
ابن كلبى، مطالبى در باب انبياء الهى چون داود(ع) و سليمان(ع) و اسماعيل(ع) و... و توجه ايشان نسبت به اسب بيان كرده است؛ مثلا مى‌گويد: اولين كسى كه بر اسب سوار شد، حضرت اسماعيل(ع) بود و همچنين مى‌نويسد: جناب داود(ع) اسب را بسيار دوست مى‌داشت. | ابن كلبى، مطالبى در باب انبياء الهى چون داود(ع) و سليمان(ع) و اسماعيل(ع) و... و توجه ايشان نسبت به اسب بيان كرده است؛ مثلا مى‌گويد: اولين كسى كه بر اسب سوار شد، حضرت اسماعيل(ع) بود و همچنين مى‌نويسد: جناب داود(ع) اسب را بسيار دوست مى‌داشت. | ||
در قسمتى ديگر از | در قسمتى ديگر از کتاب، به نام‌هاى مختلف اسبان چون: زاد الراكب، الهجيس، الدينارى اشاره مى‌كند و در ادامه نام اسب‌هاى پنج‌گانه پيامبر(ص) را تحت عناوين لزاز، لحاف، المرتجز، سكب و يعسوب يادآور مى‌شود. | ||
از جمله نام اسب‌هايى كه در اين | از جمله نام اسب‌هايى كه در اين کتاب، به آن‌ها اشاره شده، عبارتند از: اعوج، الغراب، الوجيه، لاحق، المذهب، مكتوم، داحس، الغبراء، فياض، ام سبل، القريظ، الحماله، اجدل، ذو اللمه، ثادق، العسجدى، الرقيب، الشيط، العراده و... | ||
== وضعيت | == وضعيت کتاب == | ||
تحقيق | تحقيق کتاب، توسط [[احمد زكى]] صورت گرفته است. | ||
فهرست‌هاى اسامى اسب‌ها؛ اعلام؛ ايام؛ اماكن و شهرها؛ قبائل؛ اشعار و ارجاز و امثال، در انتهاى | فهرست‌هاى اسامى اسب‌ها؛ اعلام؛ ايام؛ اماكن و شهرها؛ قبائل؛ اشعار و ارجاز و امثال، در انتهاى کتاب آمده است. | ||
پاورقى‌ها بسيار مفصل بوده و در آن‌ها، به اختلاف نسخ و توضيح و تشريح كلمات دشوار متن، پرداخته شده است. | پاورقى‌ها بسيار مفصل بوده و در آن‌ها، به اختلاف نسخ و توضيح و تشريح كلمات دشوار متن، پرداخته شده است. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
مقدمه و متن | مقدمه و متن کتاب. | ||