۹۵۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
شاهنامه به علت از دسترفتن بیشتر آثار نظم و نثر فارسی پیش از فردوسی، بزرگترین گنجینه واژگان زبان فارسی بهشمار میرود.<ref>ر.ک: خالقی مطلق، جلال، ص514</ref> | شاهنامه به علت از دسترفتن بیشتر آثار نظم و نثر فارسی پیش از فردوسی، بزرگترین گنجینه واژگان زبان فارسی بهشمار میرود.<ref>ر.ک: خالقی مطلق، جلال، ص514</ref> | ||
فردوسی از شاهنامه و مأخذ خود بارها به لفظ «نامه»، «نامه باستان»، «نامه خسروان»، «نامه شهریار» و نظایر آن نام برده، ولی جایی اثر خود را «شاهنامه» یا بهضرورت وزن «شهنامه» ننامیده است؛ اما چون همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیدهاند و همچنین همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیدهاند و همچنین در همه دستنویسهای این کتاب و ترجمه عربی [[بنداری، قوام الدین|قوام الدین بنداری]] عنوان آن «شاهنامه» است، دیگر تردیدی نمیماند که عنوان کتاب در اصل هم «شاهنامه» بوده است که ترجمه فارسی | فردوسی از شاهنامه و مأخذ خود بارها به لفظ «نامه»، «نامه باستان»، «نامه خسروان»، «نامه شهریار» و نظایر آن نام برده، ولی جایی اثر خود را «شاهنامه» یا بهضرورت وزن «شهنامه» ننامیده است؛ اما چون همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیدهاند و همچنین همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیدهاند و همچنین در همه دستنویسهای این کتاب و ترجمه عربی [[بنداری، قوام الدین|قوام الدین بنداری]] عنوان آن «شاهنامه» است، دیگر تردیدی نمیماند که عنوان کتاب در اصل هم «شاهنامه» بوده است که ترجمه فارسی «خداینامگ» در پهلوی است.<ref>ر.ک: همان، ص513-512</ref> | ||
در باب فرهنگ شاهنامه، غیر از لغت شاهنامه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادی]]، فرهنگ شاهنامه اثر [[وولف، ف|ف. وولف]]، را میتوان یاد کرد. از میان مهمترین پژوهشها نیز به حماسه ملی ایران نوشته [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] می توان اشاره کرد .<ref>ر.ک: مقدمه، ص9؛ خالقی مطلق، جلال، ص518</ref> | در باب فرهنگ شاهنامه، غیر از لغت شاهنامه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادی]]، فرهنگ شاهنامه اثر [[وولف، ف|ف. وولف]]، را میتوان یاد کرد. از میان مهمترین پژوهشها نیز به حماسه ملی ایران نوشته [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] می توان اشاره کرد .<ref>ر.ک: مقدمه، ص9؛ خالقی مطلق، جلال، ص518</ref> |
ویرایش