مناقب الأبرار و محاسن الأخيار في طبقات الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها

انگيزه مولف از نگارش كتاب، جبران كوتاهى‌اى بوده كه از نويسندگان پيش از وى درباره معرفى بزرگان صوفيه و شرح اخبار و بيان مناقب و آثار ايشان روى داده است.

در اين كتاب از بزرگانى چون: فضيل بن عياض، ابراهيم بن ادهم، ذوالنون مصرى، معروف كرخى، بشر حافى، حارث محاسبى، شقيق بلخى، سهل تسترى، حاتم اصم و...نام برده شده است.

باب سوم كتاب را مى‌توان به شنيده‌هاى مولف اختصاص داد. پس از آن‌كه مولف به كوتاهى پيشينيان خود درباره تراجم بزرگان صوفيه اشاره مى‌كند، به يادكرد اخبار برخى از صوفيان بر اساس شنيده‌هايش مى‌پردازد. اين بخش از كتاب مشتمل بر هفتاد و نه خبر و گزارش از بزرگان صوفيه است. در اين بخش، مولف پس از ذكر نام فرد مورد نظر، به نقل اخبارى كه درباره وى شنيده، اعم از اقوال، احوال، مواعظ، اشعار و... پرداخته است.