۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى'
جز (جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى') |
|||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
اين كتاب، هرچند تاريخ مختصر ويژه زندگانى اصحاب رسول اكرم(ص) است، منحصر در آن نيست. مؤلف به تناسب حال اشخاص، حوادث مهم و مشهورى، از قبيل هجرت به حبشه و مدينه و بيعت عقبه را ذكر كرده است <ref>همان</ref>. | اين كتاب، هرچند تاريخ مختصر ويژه زندگانى اصحاب رسول اكرم(ص) است، منحصر در آن نيست. مؤلف به تناسب حال اشخاص، حوادث مهم و مشهورى، از قبيل هجرت به حبشه و مدينه و بيعت عقبه را ذكر كرده است <ref>همان</ref>. | ||
اين اثر، چنان‌كه از خود كتاب برمى‌آيد و مؤلف هم بدان اذعان دارد، برگرفته از مأخذى در فن تاريخ ويژه زندگانى اصحاب و نيز ساير منابعى است كه در مقدمه يا متن كتاب بدان اشارت رفته است. حاجى خليفه، به نقل از ذهبى در «تجريد الصحابة» (مختصر أسد الغابة) مى‌گويد: «أسد الغابة كتابى نفيس و دربردارنده همه نام‌هاى آن دسته از اصحاب است كه در كتاب محمد بن يحيى بن ابراهيم (منده) اصفهانى (وفات: 310ق)، كتاب ابونعيم احمد بن عبدالله بن احمد اصفهانى (336-430ق)، كتاب ابوموسى محمد بن عمر بن احمد اصفهانى (368-463ق) كه خود ذيلى طولانى بر كتاب ابن منده است و نام بسيارى ديگر از صحابيان را در خود دارد و كتاب ابوعمر يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر نمرى قرطبى مالكى آمده است» <ref>همان</ref>. | اين اثر، چنان‌كه از خود كتاب برمى‌آيد و مؤلف هم بدان اذعان دارد، برگرفته از مأخذى در فن تاريخ ويژه زندگانى اصحاب و نيز ساير منابعى است كه در مقدمه يا متن كتاب بدان اشارت رفته است. حاجى خليفه، به نقل از [[ذهبى]] در «تجريد الصحابة» (مختصر أسد الغابة) مى‌گويد: «أسد الغابة كتابى نفيس و دربردارنده همه نام‌هاى آن دسته از اصحاب است كه در كتاب محمد بن يحيى بن ابراهيم (منده) اصفهانى (وفات: 310ق)، كتاب ابونعيم احمد بن عبدالله بن احمد اصفهانى (336-430ق)، كتاب ابوموسى محمد بن عمر بن احمد اصفهانى (368-463ق) كه خود ذيلى طولانى بر كتاب ابن منده است و نام بسيارى ديگر از صحابيان را در خود دارد و كتاب ابوعمر يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر نمرى قرطبى مالكى آمده است» <ref>همان</ref>. | ||
ابن اثير در مقدمه كتاب، اعتمادش را به كتاب‌هاى پيش‌گفته يادآور شده و مى‌گويد: «در حقيقت بين كتاب‌هاى قبلى همسازى ايجاد كردم و هرگز بدانچه صاحبان آن‌ها گفته‌اند، اكتفا نكردم، بلكه آراى ديگر عالمان را نيز آوردم» <ref>همان</ref>. | ابن اثير در مقدمه كتاب، اعتمادش را به كتاب‌هاى پيش‌گفته يادآور شده و مى‌گويد: «در حقيقت بين كتاب‌هاى قبلى همسازى ايجاد كردم و هرگز بدانچه صاحبان آن‌ها گفته‌اند، اكتفا نكردم، بلكه آراى ديگر عالمان را نيز آوردم» <ref>همان</ref>. | ||