وسائل المنع من الإنجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =41483

نویسنده سپس دیدگاه خود را درباره این روایات، این‌گونه مطرح کرده: می‌توان گفت آنچه مناسبات حکم و موضوع آن را اقتضا می‌کند و از برخی روایات استفاده می‌شود، این است که شارع مقدس به افزایش اولاد فرانخوانده مگر اینکه از آن مصالح خاص و عامی را انتظار داشته است؛ به‌عنوان مثال مصالح خاصه فرزند، کمک بودن برای پدر و مادر در تحمل سنگینی‌های زندگی و زنده نگه داشتن یاد آنها به‌زیبایی پس از وفاتشان و بهره‌مندی آن دو از دعای او و رسیدن ثواب اعمال صالح او مانند: صدقه و حج به ایشان است؛ همان ‌گونه که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و دیگر ائمه روایاتی در این خصوص وارد شده است. اما اگر کثرت اولاد، ابوین را به‌لحاظ مادی به سختی بیندازد و سبب کوشش و رنج بیشتر آنها شود، مندوب بودن آن اثبات نمی‌شود. بعضی از روایات نیز مؤید این مطلب است؛ چنان‌که در نهج‌البلاغة آمده است: «کمی عیال، یکی از دو راحتی است». همچنان‌که کثرت فرزند اگر مانع از اعطای حقوق ایشان در تعلیم و تربیت بشود، از مواردی نیست که شارع مقدس به آن فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص8-7</ref>‏.