پرش به محتوا

وسائل المنع من الإنجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهج‌البلاغه'
جز (ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh@noornet.net انجام داده بود واگ...)
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهج‌البلاغه')
 
خط ۳۹: خط ۳۹:
در ابتدای تمهید کتاب، روایاتی در ترغیب به کثرت اولاد ذکر شده است. از جمله این روایت از پیامبر مکرم اسلام است که فرمود: «نوزاد امتم از آنچه خورشید بر آن طلوع می‌کند نزد من محبوب‌تر است»<ref>ر.ک: تمهید، ص7</ref>‏.
در ابتدای تمهید کتاب، روایاتی در ترغیب به کثرت اولاد ذکر شده است. از جمله این روایت از پیامبر مکرم اسلام است که فرمود: «نوزاد امتم از آنچه خورشید بر آن طلوع می‌کند نزد من محبوب‌تر است»<ref>ر.ک: تمهید، ص7</ref>‏.
   
   
نویسنده سپس دیدگاه خود را درباره این روایات، این‌گونه مطرح کرده: می‌توان گفت آنچه مناسبات حکم و موضوع آن را اقتضا می‌کند و از برخی روایات استفاده می‌شود، این است که شارع مقدس به افزایش اولاد فرانخوانده مگر اینکه از آن مصالح خاص و عامی را انتظار داشته است؛ به‌عنوان مثال مصالح خاصه فرزند، کمک بودن برای پدر و مادر در تحمل سنگینی‌های زندگی و زنده نگه داشتن یاد آنها به‌زیبایی پس از وفاتشان و بهره‌مندی آن دو از دعای او و رسیدن ثواب اعمال صالح او مانند: صدقه و حج به ایشان است؛ همان ‌گونه که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و دیگر ائمه روایاتی در این خصوص وارد شده است. اما اگر کثرت اولاد، ابوین را به‌لحاظ مادی به سختی بیندازد و سبب کوشش و رنج بیشتر آنها شود، مندوب بودن آن اثبات نمی‌شود. بعضی از روایات نیز مؤید این مطلب است؛ چنان‌که در نهج البلاغه آمده است: «کمی عیال، یکی از دو راحتی است». همچنان‌که کثرت فرزند اگر مانع از اعطای حقوق ایشان در تعلیم و تربیت بشود، از مواردی نیست که شارع مقدس به آن فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص8-7</ref>‏.
نویسنده سپس دیدگاه خود را درباره این روایات، این‌گونه مطرح کرده: می‌توان گفت آنچه مناسبات حکم و موضوع آن را اقتضا می‌کند و از برخی روایات استفاده می‌شود، این است که شارع مقدس به افزایش اولاد فرانخوانده مگر اینکه از آن مصالح خاص و عامی را انتظار داشته است؛ به‌عنوان مثال مصالح خاصه فرزند، کمک بودن برای پدر و مادر در تحمل سنگینی‌های زندگی و زنده نگه داشتن یاد آنها به‌زیبایی پس از وفاتشان و بهره‌مندی آن دو از دعای او و رسیدن ثواب اعمال صالح او مانند: صدقه و حج به ایشان است؛ همان ‌گونه که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و دیگر ائمه روایاتی در این خصوص وارد شده است. اما اگر کثرت اولاد، ابوین را به‌لحاظ مادی به سختی بیندازد و سبب کوشش و رنج بیشتر آنها شود، مندوب بودن آن اثبات نمی‌شود. بعضی از روایات نیز مؤید این مطلب است؛ چنان‌که در نهج‌البلاغه آمده است: «کمی عیال، یکی از دو راحتی است». همچنان‌که کثرت فرزند اگر مانع از اعطای حقوق ایشان در تعلیم و تربیت بشود، از مواردی نیست که شارع مقدس به آن فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص8-7</ref>‏.
   
   
اما مصالح عمومی در تکثیر نسل، مانند ازیاد مسلمین تا موجب آبادی زمین شوند و کلمه حق و دین استوار را در نواحی مختلف گیتی انتشار دهند. بنابراین افزایش اولاد اگرچه در شرع حنیف مورد تشویق قرار گرفته، اما این موضوع با توجه به مصالح خاص و عامی است که از آن انتظار می‌رود و این فراخوان به حدود آن مقید است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>‏.
اما مصالح عمومی در تکثیر نسل، مانند ازیاد مسلمین تا موجب آبادی زمین شوند و کلمه حق و دین استوار را در نواحی مختلف گیتی انتشار دهند. بنابراین افزایش اولاد اگرچه در شرع حنیف مورد تشویق قرار گرفته، اما این موضوع با توجه به مصالح خاص و عامی است که از آن انتظار می‌رود و این فراخوان به حدود آن مقید است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>‏.