۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با دو مقدمه از مؤسسه نشر اسلامى جامعه مدرسين قم و نویسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده مجموعه یک صد و سى و شش روايت مربوط به امام مهدى(عج) و مىباشد كه احمد بن حنبل به طريق خود از رسول اكرم(ص) روايت كرده است. | کتاب با دو مقدمه از مؤسسه نشر اسلامى جامعه مدرسين قم<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> و نویسنده<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> آغاز شده و مطالب دربردارنده مجموعه یک صد و سى و شش روايت مربوط به امام مهدى(عج) و مىباشد كه احمد بن حنبل به طريق خود از رسول اكرم(ص) روايت كرده است. | ||
مضامین این احاديث، درباره اوصاف ظاهرى و سيره و سلوك حضرت مهدى و علامات ظهور است. | مضامین این احاديث، درباره اوصاف ظاهرى و سيره و سلوك حضرت مهدى و علامات ظهور است. | ||
قسمت دوم کتاب، مشتمل بر متن کتاب | قسمت دوم کتاب، مشتمل بر متن کتاب البيان في اخبار صاحب الزمان است كه تأليف [[گنجى شافعى]] یکى از علماى بزرگ عامه (متوفاى 658ق) است. | ||
اين کتاب، در بيست و پنج باب، تمام احاديث مربوط به حضرت مهدى(عج) را به نقل از منابع معتبر سنى گرده آورده و در پارهاى موارد، به صورتى كوتاه، توضيح داده است. | اين کتاب، در بيست و پنج باب، تمام احاديث مربوط به حضرت مهدى(عج) را به نقل از منابع معتبر سنى گرده آورده و در پارهاى موارد، به صورتى كوتاه، توضيح داده است. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
مقدمه مؤسسه نشر اسلامى، به این نكته اشاره كرده است كه عقيده به مهدویت، اختصاص به مكتب شيعه نداشته و ساير فرق اسلامى، گر چه در تعيين مصداق و شخص ايشان اختلاف دارند؛ اما اصل آن را قبول داشته و احاديث مربوط به او را در كتب خویش ذكر كردهاند. | مقدمه مؤسسه نشر اسلامى، به این نكته اشاره كرده است كه عقيده به مهدویت، اختصاص به مكتب شيعه نداشته و ساير فرق اسلامى، گر چه در تعيين مصداق و شخص ايشان اختلاف دارند؛ اما اصل آن را قبول داشته و احاديث مربوط به او را در كتب خویش ذكر كردهاند. | ||
محقق در مقدمه مفصل | محقق در مقدمه مفصل خویش<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>، خلاصهاى از زندگانى امام زمان(عج)؛ شامل نحوه ولادت و امامت ايشان، پدر و مادر، چگونگى غيبت و فوائد وجودى آن حضرت<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> را ذكر كرده و بعد از اشاره به علائم ظهور<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> و تقسيم آنها به علائم حتمى و غير حتمى<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>، به پارهاى از شبهات مخالفان درباره وجود آن حضرت پاسخ داده است. | ||
وى پيرامون حكمت غيبت امام زمان(عج)، به مؤلفههاى زير اشاره كرده است: | وى پيرامون حكمت غيبت امام زمان(عج)<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>، به مؤلفههاى زير اشاره كرده است: | ||
# مجازات شيعه و تأديب آنها به خاطر عدم قيام به وظايفشان. | |||
# عدم وجود پيمان بين ايشان و بين حكام | |||
# امتحان بندگان | |||
# حفظ امام از دشمنان و... | |||
در قسمت اول، فصل اول، رواياتى ذكر شده است كه رسول اكرم(ع) به وجود دوازده جانشين قريشى بعد از خود اشاره كردهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref> | |||
در حديثى كه ايشان در حجهالوداع ايراد فرمودهاند؛ چنين آمده است كه آن حضرت از وجود دوازده جانشين پس از خود سخن مىگویند؛ ولى هنگامى كه به بيان نسب آنها مىرسند، ابتدا مكثى كرده و بعد از مدتى به قريشى بودن آنها تصريح مىفرمايند.<ref>ر.ک: همان، ص35</ref> | |||
در حديثى كه ايشان در حجهالوداع ايراد فرمودهاند؛ چنين آمده است كه آن حضرت از وجود دوازده جانشين پس از خود سخن مىگویند؛ ولى هنگامى كه به بيان نسب آنها مىرسند، ابتدا مكثى كرده و بعد از مدتى به قريشى بودن آنها تصريح مىفرمايند. | |||
در حديث ديگرى ايشان چنين فرمودهاند كه دين اسلام تا قيامت پابرجا خواهد بود و دوازده نفر از قريش كه جانشيان پيامبر(ص) هستند، امامت امت را برعهده خواهند گرفت. | در حديث ديگرى ايشان چنين فرمودهاند كه دين اسلام تا قيامت پابرجا خواهد بود و دوازده نفر از قريش كه جانشيان پيامبر(ص) هستند، امامت امت را برعهده خواهند گرفت. | ||
دوم، مربوط است به احاديثى كه به علائم | دوم، مربوط است به احاديثى كه به علائم ظهور<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>؛ از جمله: طلوع خورشيد از مغرب<ref>ر.ک: همان، ص 46</ref>، وقوع آتشى در ناحيه حضرموت<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>، خروج سفيانى و فرورفتن سپاه او در زمین اشاره دارند. | ||
در روايتى از حذيفه چنين آمده است كه روزى درباره قيامت از رسول خدا(ص) پرسيديم، ايشان فرمودند: قيامت برپا نخواهد شد، مگر این كه مردم ده نشانه را ببينند: دود فراگير، دجال، دابه الارض، طلوع خورشيد از مغرب، نزول عيسى بن مريم(ع)، خروج يأجوج و مأجوج، سه خسوف یکى در مشرق، ديگرى در مغرب و خسوفى در جزيره العرب و آخرين نشانه آتشى است كه مردم را به سوى محشر مىراند. | در روايتى از حذيفه چنين آمده است كه روزى درباره قيامت از رسول خدا(ص) پرسيديم، ايشان فرمودند: قيامت برپا نخواهد شد، مگر این كه مردم ده نشانه را ببينند: دود فراگير، دجال، دابه الارض، طلوع خورشيد از مغرب، نزول عيسى بن مريم(ع)، خروج يأجوج و مأجوج، سه خسوف یکى در مشرق، ديگرى در مغرب و خسوفى در جزيره العرب و آخرين نشانه آتشى است كه مردم را به سوى محشر مىراند. | ||
سوم، اختصاص دارد به رواياتى كه به نحوه ظهور و خروج پرچمهایى از سمت خراسان، اشاره دارند. | سوم، اختصاص دارد به رواياتى كه به نحوه ظهور و خروج پرچمهایى از سمت خراسان، اشاره دارند.<ref>ر.ک: همان، ص55</ref> | ||
در چهارم، رواياتى ذكر شدهاند كه در آنها به این نكته تصريح شده است كه حضرت مهدى(عج) از عترت رسولالله(ص) مىباشد. | در چهارم، رواياتى ذكر شدهاند كه در آنها به این نكته تصريح شده است كه حضرت مهدى(عج) از عترت رسولالله(ص) مىباشد<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>. | ||
از جمله این روايات، حديثى است كه ابىسعيد خدرى آن را نقل كرده كه رسول خدا(ص) پيرامون برپايى قيامت سخن گفتهاند. در این حديث تصريح شده است كه قيامت واقع نخواهد شد، مگر بعد از این كه مردى از عترت رسولالله(ص) قيام كرده و زمین را همان گونه كه از ظلم و جور پر شده است، مملو از عدل و داد خواهد كرد. | از جمله این روايات، حديثى است كه ابىسعيد خدرى آن را نقل كرده كه رسول خدا(ص) پيرامون برپايى قيامت سخن گفتهاند. در این حديث تصريح شده است كه قيامت واقع نخواهد شد، مگر بعد از این كه مردى از عترت رسولالله(ص) قيام كرده و زمین را همان گونه كه از ظلم و جور پر شده است، مملو از عدل و داد خواهد كرد.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
پنجم و ششم، اختصاص دارد، به رواياتى كه پيرامون همنام بودن حضرت مهدى(عج) با رسولالله(ص) و نزول حضرت عيسى(ع) مىباشند. در برخى از این احاديث به این امر تصريح شده است كه حضرت عيسى(ع) پس از نزول، مأموم حضرت مهدى(عج) خواهند بود. | پنجم و ششم، اختصاص دارد، به رواياتى كه پيرامون همنام بودن حضرت مهدى(عج) با رسولالله(ص) <ref>ر.ک: همان، ص63</ref>و نزول حضرت عيسى(ع) مىباشند<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. در برخى از این احاديث به این امر تصريح شده است كه حضرت عيسى(ع) پس از نزول، مأموم حضرت مهدى(عج) خواهند بود.<ref>ر.ک: همان، ص67</ref> | ||
قسمت دوم، دربردارنده متن كامل احاديثى است كه پيرامون حضرت مهدى(عج)، ازطريق اهل سنت نقل شدهاند. | قسمت دوم، دربردارنده متن كامل احاديثى است كه پيرامون حضرت مهدى(عج)، ازطريق اهل سنت نقل شدهاند. | ||
مضامین این احاديث عبارتند از: خروج مهدى در | مضامین این احاديث عبارتند از: خروج مهدى در آخرالزمان<ref>ر.ک: متن کتاب البیان، ص81</ref>، در قول پیامبر (ص) مهدی عترت من از فرزندان فاطمه است<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>، نسب، خاندان، نام و كنيه امام مهدى<ref>ر.ک: همان، ص127</ref>، فرمان پيامبر(ص) مبنى بر وجوب اطاعت از مهدى(عج)، يارى رساند اهل مشرق به آن حضرت، تصريح پيامبر(ص) به این كه آن حضرت از اولاد امام حسین(ع) است<ref>ر.ک: همان، ص116</ref>، در ردّ كسانى كه گمان كردهاند مهدى(عج) همان عيسى بن مريم است<ref>ر.ک: همان، ص122</ref>، علائم ظهور، وفور نعمت و فراوانى در آن عصر<ref>ر.ک: همان، ص145</ref>، ادله عقلى و نقلى بقاى حضرت مهدى از زمان غیبت تاكنون<ref>ر.ک: همان، ص148</ref>. | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== | ||
فهرست مطالب هر قسمت، در انتهاى همان قسمت آمده است. | فهرست مطالب هر قسمت، در انتهاى همان قسمت آمده است. |
ویرایش