۹٬۸۱۲
ویرایش
جز
added Category:معادشناسی using HotCat
جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م') |
جز (added Category:معادشناسی using HotCat) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =25046 | ||
| کتابخوان همراه نور =25046 | | کتابخوان همراه نور =25046 | ||
| کد پدیدآور =12494 | | کد پدیدآور =12494 | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب پس از مقدمه‌ای چندصفحه‌ای به قلم محقق اثر، در دو بخش ارائه شده است: در بخش اول شرح حال [[آجری، محمد بن حسین|آجری]] و آثار او بررسی شده است؛ در بخش دوم نیز با نام تحقیق کتاب ابتدا 14 حدیث تحت عنوان سماعات ذکر شده است. سپس در تفسیر آیه '''وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ''' ﴿القيامة: 22﴾، هفت روایت ذکر شده است. پس از آن 35 روایت دیگر در ذیل نام دوازده راوی ذکر گردیده است. سپس تحت عنوان باب حدیث شجره، هشت حدیث دیگر در رابطه با رؤیت ذکر شده و در مجموع 64 حدیث ارائه شده است. | کتاب پس از مقدمه‌ای چندصفحه‌ای به قلم محقق اثر، در دو بخش ارائه شده است: در بخش اول شرح حال [[آجری، محمد بن حسین|آجری]] و آثار او بررسی شده است؛ در بخش دوم نیز با نام تحقیق کتاب ابتدا 14 حدیث تحت عنوان سماعات ذکر شده است. سپس در تفسیر آیه'''وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ''' ﴿القيامة: 22﴾، هفت روایت ذکر شده است. پس از آن 35 روایت دیگر در ذیل نام دوازده راوی ذکر گردیده است. سپس تحت عنوان باب حدیث شجره، هشت حدیث دیگر در رابطه با رؤیت ذکر شده و در مجموع 64 حدیث ارائه شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
گروهی این کتاب را بابی از ابواب کتاب «الشريعة» دانسته‌اند. آنچه این مطلب را تأکید می‌کند این است که کتاب برحسب تجزیه نویسنده، به اجزائی تقسیم می‌شود و این کتاب در جزء هفتم آن جای می‌گیرد و سپس باب «التحذير من مذاهب الحلولیة» پس از آن به‌عنوان جزء هشتم می‌آید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/30 ر.ک: همان، ص30]</ref>. | گروهی این کتاب را بابی از ابواب کتاب «الشريعة» دانسته‌اند. آنچه این مطلب را تأکید می‌کند این است که کتاب برحسب تجزیه نویسنده، به اجزائی تقسیم می‌شود و این کتاب در جزء هفتم آن جای می‌گیرد و سپس باب «التحذير من مذاهب الحلولیة» پس از آن به‌عنوان جزء هشتم می‌آید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/30 ر.ک: همان، ص30]</ref>. | ||
نویسنده در ابتدای بخش سماعات کتاب، از جهمیه تعبیر به گمراه و بازیچه شیطان کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/35 ر.ک: متن کتاب، ص35]</ref>. مؤسس جهمیه را جهم بن صفوان ترمذی می‌دانند. وی قدرتی برای بندگان قائل نیست. به‌جز | نویسنده در ابتدای بخش سماعات کتاب، از جهمیه تعبیر به گمراه و بازیچه شیطان کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/35 ر.ک: متن کتاب، ص35]</ref>. مؤسس جهمیه را جهم بن صفوان ترمذی می‌دانند. وی قدرتی برای بندگان قائل نیست. به‌جز فرقه جهمیه، عده دیگری از متکلمان بااینکه قدرت را برای بندگان ثابت می‌دانند، ولی تأثیر آن را در کارهای بندگان منکرند. این نظریه هرچند به شدت نظریه جهم نیست، ولی جبر بشمار می‌آید که گاهی از آن به جبریه متوسط در مقابل جبر جهمیه تعبیر می‌کنند که جبریه خالص است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23797/90 ر.ک: ایزدی‌تبار، محمد، ص90]</ref>. | ||
سپس استدلال بر رؤیت خداوند در روز قیامت را در قالب یک مناقشه مطرح کرده و قرآن، سنت، قول صحابه و علمای مسلمین را دلیل بر این موضوع دانسته و به آیه 23 سوره قیامت و دیگر آیات استناد کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/36 ر.ک: متن کتاب، ص36]</ref>. | سپس استدلال بر رؤیت خداوند در روز قیامت را در قالب یک مناقشه مطرح کرده و قرآن، سنت، قول صحابه و علمای مسلمین را دلیل بر این موضوع دانسته و به آیه 23 سوره قیامت و دیگر آیات استناد کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/36 ر.ک: متن کتاب، ص36]</ref>. | ||
در ادامه مباحث کتاب، تفسیر آیه مبارکه '''وُجُوهٌ يوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ''' (القيامة: 22)، مورد بحث قرار گرفته و تفسیر آن از عطیه عوفی از ابن عباس ذکر شده است. محقق اثر در پاورقی با استناد به «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، شبیه به آن را از [[ابن مردویه، احمد بن موسی|ابن مردویه]] از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده و منظور از آیه را نگاه به وجه پروردگار معنا کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/50 ر.ک: همان، ص50، پاورقی 4]</ref>. | در ادامه مباحث کتاب، تفسیر آیه مبارکه'''وُجُوهٌ يوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ''' (القيامة: 22)، مورد بحث قرار گرفته و تفسیر آن از عطیه عوفی از ابن عباس ذکر شده است. محقق اثر در پاورقی با استناد به «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، شبیه به آن را از [[ابن مردویه، احمد بن موسی|ابن مردویه]] از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده و منظور از آیه را نگاه به وجه پروردگار معنا کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/50 ر.ک: همان، ص50، پاورقی 4]</ref>. | ||
پس از آن اخبار مشابهی در رابطه با آیه ذکر شده است؛ به‌عنوان مثال ابوبکر بن ابی‌داود با سندش از عکرمه چنین نقل کرده که از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پرسیدند که هرکس که داخل بهشت شود، خداوند را مشاهده می‌کند؟ پاسخ داد: بله<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/52 ر.ک: همان، ص53-52]</ref>. | پس از آن اخبار مشابهی در رابطه با آیه ذکر شده است؛ به‌عنوان مثال ابوبکر بن ابی‌داود با سندش از عکرمه چنین نقل کرده که از [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پرسیدند که هرکس که داخل بهشت شود، خداوند را مشاهده می‌کند؟ پاسخ داد: بله<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29074/1/52 ر.ک: همان، ص53-52]</ref>. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
[[رده:الهیات (توحید)]] | [[رده:الهیات (توحید)]] | ||
[[رده:معادشناسی]] | |||