غاية الوصول في شرح لب الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غاية الوصول في شرح لب الأصول'''، کتابی است در شرح «لب الأصول» که هر دو از آثار [[انصاری، زکریا بن محمد|ابویحیی زکریا انصاری شافعی]] (متوفی 910ق) می‌باشد. «لب الأصول» نیز خود تلخیصی است از کتاب «جمع الجوامع في أصول الفقه» امام تاج‌الدین سبکی (متوفی 771ق).  

«جمع الجوامع» سبکی، از مهم‌ترین کتاب‌های اصولی اهل سنت است که به نوشته مؤلف آن در مقدمه، برگزیده دو کتاب اصولی است‌: یکی شرح او بر مختصر «المنتهی» اثر ابن‌ حاجب («رفع الحاجب عن مختصر ابن ‌الحاجب»‌) و دیگری شرح مشترک او و پدرش‌، تقی‌الدین سبکی، بر «منهاج الوصول» بیضاوی («الإبهاج»‌)؛ البته‌، بنا به گفته برخی و نیز خود سبکی، وی برخی آرای کلامی و اصولی را نخستین بار در این کتاب مطرح کرده است. او در مقدمه «جمع الجوامع»‌، این کتاب را چکیده مباحث یک‌صد منبع پیش از آن شمرده است‌<ref>ر.ک: مرقاتی، سید طه</ref>.

جایگاه علمی سبکی و ویژگی‌ها و مزایای «جمع الجوامع»‌، مانند ساختار و محتوای غنی و ایجاز و اختصار، استفاده از تعابیر روشن و دقیق‌، پرهیز از مباحث جدلی و اختلاف‌برانگیز و جامعیت‌، موجب توجه ویژه علمای متأخر به آن شده است‌، تا آنجا که این کتاب یکی از منابع اصلی پنج‌گانه در اصول فقه اهل سنت بشمار می‌رود و تا سال‌های اخیر در حوزه‌های علوم دینی اهل سنت‌، مانند «جامع الازهر»، کتاب درسی مهمی محسوب می‌شده است. بر این اساس‌، شروح متعددی بر آن نگاشته شده که از مهم‌ترین آنها، عبارت است از شرح بدرالدین محمد زَرکشی (متوفی ۷۹۴ق)، به نام «تشنيف المسامع بجمعِ الجوامع» که از قدیم‌ترین شروح است‌<ref>ر.ک: همان</ref>.