۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'قطب‌الدين شيرازي، محمود بن مسعود' به 'قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود'
جز (جایگزینی متن - 'فرهنگي' به 'فرهنگی') |
جز (جایگزینی متن - 'قطب‌الدين شيرازي، محمود بن مسعود' به 'قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =حکمه الاشراق. شرح | | عنوان‌های دیگر =حکمه الاشراق. شرح | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود]] (شارح) | ||
[[نورانی، عبدالله]] (اهتمام) | [[نورانی، عبدالله]] (اهتمام) | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| شابک =964-7874-73-1 | | شابک =964-7874-73-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01877 | ||
| کتابخوان همراه نور =01877 | | کتابخوان همراه نور =01877 | ||
| کد پدیدآور =00748 | | کد پدیدآور =00748 | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''شرح حكمة الإشراق سهروردي'''، اثر [[ | '''شرح حكمة الإشراق سهروردي'''، اثر [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|محمود بن مسعود کازرونی]] (متوفی 710ق)، معروف به [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]]، شرحی عربی بر [[حکمة الإشراق|حكمة الإشراق]] نوشته [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهاب‌الدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی]] (متوفی 587ق) است. کتاب با مقدمه و تصحیح کتاب به قلم [[محقق، مهدی|مهدی محقق]] و [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانی]] به انجام رسیده است. | ||
شارح در مقدمه کتاب به طلوع دولت علی بن محمد دستجردانی (وزیر ایلخانی) اشاره می‌کند و می‌گوید: آن دولت، فضیلت علمی و عملی و ریاست دینی و دنیایی را با هم داشت. با یمن دولت او اندوه‌ها برطرف و تاریکی‌ها برکنار گردید و امن و امان به‌جای خود بازگشت. سپس این کتاب را به پیشگاهش تقدیم می‌کند: «چون مرا تحفه‌ای دنیایی نبود که به خزانه کریمه او اهدا کنم و او خود حکمت را بهترین تحفه می‌دانست مصمم گردیدم این شرح را به نام او گردانم و این تحفه‌ای است که گشت زمان و حوادث دوران آن را نابود نمی‌گرداند بلکه تا روزگار باقی است آن‌هم باز می‌ماند»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/11737/1/17 ر.ک: مقدمه، صفحه هفده]</ref>. | شارح در مقدمه کتاب به طلوع دولت علی بن محمد دستجردانی (وزیر ایلخانی) اشاره می‌کند و می‌گوید: آن دولت، فضیلت علمی و عملی و ریاست دینی و دنیایی را با هم داشت. با یمن دولت او اندوه‌ها برطرف و تاریکی‌ها برکنار گردید و امن و امان به‌جای خود بازگشت. سپس این کتاب را به پیشگاهش تقدیم می‌کند: «چون مرا تحفه‌ای دنیایی نبود که به خزانه کریمه او اهدا کنم و او خود حکمت را بهترین تحفه می‌دانست مصمم گردیدم این شرح را به نام او گردانم و این تحفه‌ای است که گشت زمان و حوادث دوران آن را نابود نمی‌گرداند بلکه تا روزگار باقی است آن‌هم باز می‌ماند»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/11737/1/17 ر.ک: مقدمه، صفحه هفده]</ref>. | ||