۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
به باور نويسنده، اهل باطن و تأويل، معتقدند كه سخن خداوند، بر سبيل مَثَل بوده و در قرآن، مَثلهايى بهكار گرفته شده است تا خداوند بتواند نكتهاى دشوار يا دور از دريافت ساده عوام را روشنگرى كند. وى معتقد است نقش مَثل در باور كردن معناى نهفته، كهنتر از آنست كه بتوان پىجويى كرد. انسان نيز از ديرباز جهان را استعارى و قابل تعبير مىنگريست و با آن، همچون يك مقوله كنايى روبرو مىشد. <ref>همان، 23</ref> | به باور نويسنده، اهل باطن و تأويل، معتقدند كه سخن خداوند، بر سبيل مَثَل بوده و در قرآن، مَثلهايى بهكار گرفته شده است تا خداوند بتواند نكتهاى دشوار يا دور از دريافت ساده عوام را روشنگرى كند. وى معتقد است نقش مَثل در باور كردن معناى نهفته، كهنتر از آنست كه بتوان پىجويى كرد. انسان نيز از ديرباز جهان را استعارى و قابل تعبير مىنگريست و با آن، همچون يك مقوله كنايى روبرو مىشد. <ref>همان، 23</ref> | ||
حكايت 76، «و هيچ آشيانه مگيريد» كه ترجمه پيشدرآمد «رساله الطير» ابن سينا توسط سهروردى است، در بخش چهار و حكايتهاى رمزى- تمثيلى 111، 117 و 121، «و نسيم صبا ازوست»، «جام جهاننما» و «هدهد در آشيانه بومان» در بخش پنج، نمونههاى پيشرفته در اين نوع و نمط ادبى، به شمار مىآيند. <ref>همان، 24</ref> | حكايت 76، «و هيچ آشيانه مگيريد» كه ترجمه پيشدرآمد «رساله الطير» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] توسط سهروردى است، در بخش چهار و حكايتهاى رمزى- تمثيلى 111، 117 و 121، «و نسيم صبا ازوست»، «جام جهاننما» و «هدهد در آشيانه بومان» در بخش پنج، نمونههاى پيشرفته در اين نوع و نمط ادبى، به شمار مىآيند. <ref>همان، 24</ref> | ||
به اعتقاد نويسنده، اگر از روى ظاهر بخواهيم قضاوت كنيم، حكايت 90 از بخش چهار با عنوان «تدبير شيرين»، در وهله اول، يك قصه ضد زن به نظر مىآيد. حتى سخن خسرو را كه پس از گوش كردن به راهنمايىهاى زيانبار شيرين، نصيحت مىكند كه «به تدبير و راى زنان كار مكنيد»، مىتوان برهانى براى اين قضاوت ظاهرى گرفت. اما حكايت عرفانى بسيار فراتر از اين عمل مىكند. <ref>همان، 27</ref> | به اعتقاد نويسنده، اگر از روى ظاهر بخواهيم قضاوت كنيم، حكايت 90 از بخش چهار با عنوان «تدبير شيرين»، در وهله اول، يك قصه ضد زن به نظر مىآيد. حتى سخن خسرو را كه پس از گوش كردن به راهنمايىهاى زيانبار شيرين، نصيحت مىكند كه «به تدبير و راى زنان كار مكنيد»، مىتوان برهانى براى اين قضاوت ظاهرى گرفت. اما حكايت عرفانى بسيار فراتر از اين عمل مىكند. <ref>همان، 27</ref> |
ویرایش