۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اهلبیت' به 'اهلبیت') |
جز (جایگزینی متن - '}} {{' به '}} {{') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
همچنین آوردن خلاف مشهور (پارادوکس) و تشبیه تمثیل و تناظر تمثیلی دو مصراع از یک بیت٬ که از خصایص بارز و ممتاز سبک هندی است، در اشعار اسیر شواهد متعدد دارد؛ از جمله در ابیات زیر: | همچنین آوردن خلاف مشهور (پارادوکس) و تشبیه تمثیل و تناظر تمثیلی دو مصراع از یک بیت٬ که از خصایص بارز و ممتاز سبک هندی است، در اشعار اسیر شواهد متعدد دارد؛ از جمله در ابیات زیر: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''باده چون زور آورد هشیار میسازد مرا''|2=''خواب چون گردد گران بیدار میسازد مرا''}} | {{ب|''باده چون زور آورد هشیار میسازد مرا''|2=''خواب چون گردد گران بیدار میسازد مرا''}} | ||
خط ۵۹: | خط ۶۱: | ||
آتش پرواز: | آتش پرواز: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''گر به دام افتد هوای گلستان در سر مرا''|2=''آتش پرواز گردد یاد بال و پر مرا''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''گر به دام افتد هوای گلستان در سر مرا''|2=''آتش پرواز گردد یاد بال و پر مرا''}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۶۴: | خط ۶۸: | ||
زندانی دشت سفر: | زندانی دشت سفر: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''دیری است که زندانی دشت سفرم''|2=''عمری است که صید قفس پروازم''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''دیری است که زندانی دشت سفرم''|2=''عمری است که صید قفس پروازم''}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۶۹: | خط ۷۵: | ||
سنگ اندیشه: | سنگ اندیشه: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''شد وقت که میخوری همی پیشه کنم''|2=''دل را فارغ ز سنگ اندیشه کنم''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''شد وقت که میخوری همی پیشه کنم''|2=''دل را فارغ ز سنگ اندیشه کنم''}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۷۴: | خط ۸۲: | ||
تعبیرات و الفاظ محاورهای نیز در اشعار او میتوان سراغ گرفت: | تعبیرات و الفاظ محاورهای نیز در اشعار او میتوان سراغ گرفت: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''از تماشا دیده نرگس چراغان میشود''|2='' گر ببیند شوخی چشمکزدنهای تو را''}} | {{ب|''از تماشا دیده نرگس چراغان میشود''|2='' گر ببیند شوخی چشمکزدنهای تو را''}} | ||
خط ۸۲: | خط ۹۲: | ||
بههرحال [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] با خلق معانی پیچیده و خیالپردازیهای بدیع و کاربرد استعارات دور از ذهن در میان شاعران سبک هندی خوش جای گرفت و در سیر تکاملی شعر زمان خود سهمی بسزا یافت. بااینهمه، همه اشعار [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] دارای ویژگیهای سبک هندی نیست. در غزلهایی تتبع او از اشعار انوری و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و پیروی از آن بزرگان هویداست؛ چنانکه در سرودهای با ذکر نام انوری، به استقبال قصیده او به مطلع: | بههرحال [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] با خلق معانی پیچیده و خیالپردازیهای بدیع و کاربرد استعارات دور از ذهن در میان شاعران سبک هندی خوش جای گرفت و در سیر تکاملی شعر زمان خود سهمی بسزا یافت. بااینهمه، همه اشعار [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] دارای ویژگیهای سبک هندی نیست. در غزلهایی تتبع او از اشعار انوری و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و پیروی از آن بزرگان هویداست؛ چنانکه در سرودهای با ذکر نام انوری، به استقبال قصیده او به مطلع: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ای مسلمانان فغان از جور چرخ چنبری''|2=''وز نفاق تیر و قصد ماه و سیر مشتری''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''ای مسلمانان فغان از جور چرخ چنبری''|2=''وز نفاق تیر و قصد ماه و سیر مشتری''}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۸۷: | خط ۹۹: | ||
رفته و گفته است: | رفته و گفته است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ای نمکپرورده لعل تو شور دلبری''|2=''از رخت آیینه حیرت گلستان پری''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''ای نمکپرورده لعل تو شور دلبری''|2=''از رخت آیینه حیرت گلستان پری''}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۹۲: | خط ۱۰۶: | ||
یا در یک مثنوی، شعری از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] (به تعبیر او: بلبل شیراز) را تضمین کرده است: | یا در یک مثنوی، شعری از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] (به تعبیر او: بلبل شیراز) را تضمین کرده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''کای به الحان ز همگنان ممتاز''|2=''نشنیدی ز بلبل شیراز''}} | {{ب|''کای به الحان ز همگنان ممتاز''|2=''نشنیدی ز بلبل شیراز''}} | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۱۶: | ||
از ویژگیهای بارز قصاید اسیر، جلوهگری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهلبیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل میشود: | از ویژگیهای بارز قصاید اسیر، جلوهگری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهلبیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل میشود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''کامبخش قطره و دریا امیرالمؤمنین''|2='' مطلب دنیا و ما فیها امیرالمؤمنین''}} | {{ب|''کامبخش قطره و دریا امیرالمؤمنین''|2='' مطلب دنیا و ما فیها امیرالمؤمنین''}} | ||
{{ب|''مالک رقاب فتح و ظفر یا علی مدد ''|2='' از پا فتادهایم دگر یا علی مدد''}} | {{ب|''مالک رقاب فتح و ظفر یا علی مدد ''|2='' از پا فتادهایم دگر یا علی مدد''}} | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۲۹: | ||
و نمونهای دیگر از ارادت او به اهلبیت و معصومین: | و نمونهای دیگر از ارادت او به اهلبیت و معصومین: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''از ثنای چارده معصوم پاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان میزنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>. | {{ب|''از ثنای چارده معصوم پاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان میزنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>. |
ویرایش