۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== ' به '==وابستهها== {{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'میرداماد، محمدباقر بن محمد' به 'میرداماد، سید محمدباقر بن محمد') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
# بنا بر نظر [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، جاى شک نیست که حقایق موجود در این عالم متنزل از حقایق غیبى مىباشند، هر جمال و کمالى که در عالم سفلى به ظهور پیوندد، ظل و فرع و رقیقه حقایق الهى است. نزول حقایق از سماى عقل و اطلاق به این عالم ملازم با تکدّر و نقص و فتور و افتراق است. حقایق در عالم غیب موجود به وجود جمعى و قرآنى مىباشند و در تنزل به وجود فرقى و فرقانى محقق مىشوند، چون این عالم، مرتبه نازل عالم عقل است. حقایق مرکب و توأم با اعراض مىباشند و بودن حقایق در این نشأه موجود به وجود فرقى و متصف به اعراض و کیفیات و کمیات ملازم با وجود فرقى عالم عقل نیست<ref>ر.ک: همان، ص242</ref>. | # بنا بر نظر [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، جاى شک نیست که حقایق موجود در این عالم متنزل از حقایق غیبى مىباشند، هر جمال و کمالى که در عالم سفلى به ظهور پیوندد، ظل و فرع و رقیقه حقایق الهى است. نزول حقایق از سماى عقل و اطلاق به این عالم ملازم با تکدّر و نقص و فتور و افتراق است. حقایق در عالم غیب موجود به وجود جمعى و قرآنى مىباشند و در تنزل به وجود فرقى و فرقانى محقق مىشوند، چون این عالم، مرتبه نازل عالم عقل است. حقایق مرکب و توأم با اعراض مىباشند و بودن حقایق در این نشأه موجود به وجود فرقى و متصف به اعراض و کیفیات و کمیات ملازم با وجود فرقى عالم عقل نیست<ref>ر.ک: همان، ص242</ref>. | ||
# اسفار که مشتمل بر چهار سفر است؛ مهمترین کتاب [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]<nowiki/>ست. مصنف در این کتاب درصدد مقایسه بین افکار خود و پیشینیان برآمده است و به نحو خاصى مشى نموده است، در نزد ارباب معرفت کتاب اسفار بهترین کتابى است که از زمان پیدایش فلسفه تاکنون نوشته شده است و پر از تحقیقات و تدقیقات است. در گوشه و کنار این کتاب مطالب بسیار مهمى نوشته و بیشتر معانى و حقایق نفیسه را بهطور اجمال و اشاره بیان نموده است، هرکسى مرد فهم آن کلمات نیست. لذا بزرگان کتاب اسفار را مشکلترین کتاب در فلسفه دانستهاند. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] مطالب زیادى از قوم بدون اسم در این کتاب نوشته است، ولى مطالبى را که از دیگران اخذ کرده است، مطالب ساده و سطحى و رایج است و غیر از تحقیقات مختص به خود اوست. اهمیت صدرالمتألهین در تحقیقات رشیقهاى است که اختصاص به خود او دارد. اینکه در السنه و افواه بعضى از عوام عصر معروف شده است که [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] مطالب و مبانى دیگران را به اسم خود ذکر کرده است و این معنا را موجب قدح به ساحت قدس این حکیم عظیم دانستهاند، ناشى از وارد نبودن آنها به مبانى حکمیه است، لذا اعاظم و بزرگان فن با مشاهده این معنا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] را در علوم الهیه بزرگترین فیلسوف اسلامى دانستهاند<ref>همان، ص258- 259</ref>. | # اسفار که مشتمل بر چهار سفر است؛ مهمترین کتاب [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]<nowiki/>ست. مصنف در این کتاب درصدد مقایسه بین افکار خود و پیشینیان برآمده است و به نحو خاصى مشى نموده است، در نزد ارباب معرفت کتاب اسفار بهترین کتابى است که از زمان پیدایش فلسفه تاکنون نوشته شده است و پر از تحقیقات و تدقیقات است. در گوشه و کنار این کتاب مطالب بسیار مهمى نوشته و بیشتر معانى و حقایق نفیسه را بهطور اجمال و اشاره بیان نموده است، هرکسى مرد فهم آن کلمات نیست. لذا بزرگان کتاب اسفار را مشکلترین کتاب در فلسفه دانستهاند. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] مطالب زیادى از قوم بدون اسم در این کتاب نوشته است، ولى مطالبى را که از دیگران اخذ کرده است، مطالب ساده و سطحى و رایج است و غیر از تحقیقات مختص به خود اوست. اهمیت صدرالمتألهین در تحقیقات رشیقهاى است که اختصاص به خود او دارد. اینکه در السنه و افواه بعضى از عوام عصر معروف شده است که [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] مطالب و مبانى دیگران را به اسم خود ذکر کرده است و این معنا را موجب قدح به ساحت قدس این حکیم عظیم دانستهاند، ناشى از وارد نبودن آنها به مبانى حکمیه است، لذا اعاظم و بزرگان فن با مشاهده این معنا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] را در علوم الهیه بزرگترین فیلسوف اسلامى دانستهاند<ref>همان، ص258- 259</ref>. | ||
# [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در نامهای که برای استادش [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] نوشته بر اصالت وجود و نفی اصالت ماهیت؛ تأکید کرده است<ref>ر.ک: همان، ص269- 272</ref>. | # [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در نامهای که برای استادش [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] نوشته بر اصالت وجود و نفی اصالت ماهیت؛ تأکید کرده است<ref>ر.ک: همان، ص269- 272</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش