خاتمی، سید روح‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR11279.jpg|بندانگشتی|خاتمی، روح‎ الله]]
[[پرونده:NUR11279.jpg|بندانگشتی|خاتمی، روح‎ الله]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|خاتمی، روح‎ الله
! نام!! data-type="authorName" |خاتمی، روح‎ الله
|-
|-
|نام‎های دیگر  
|نام‎های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| خاتمی اردکانی، سید روح الله
| data-type="authorOtherNames" | خاتمی اردکانی، سید روح الله
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |حاج سیدمحمدرضا خاتمی
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|1284 ش
| data-type="authorbirthDate" |۶ آبان ۱۲۸۵ش
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |اردکان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1367 ش
| data-type="authorDeathDate" |پنجشنبه ۴ آبان سال ۱۳۶۷ش
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |شیخ [[محمد خراسانی]]
 
[[سید محمد نجف‌آبادی]]
 
[[سید علی نجف آبادی]]
 
[[آقا رحیم ارباب]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE11279AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE11279AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''سيد روح‌الله خاتمى'''، درباره شرح حال خويش مى‌نويسد: «نام من سيد روح‌الله خاتمى است. بر حسب نوشته‌اى كه از پدرم در پشت قرآنش باقى مانده است، در سال 1324ق (1285ش)، متولد شدم. و اين را هم عرض بكنم، در تاريخى كه والدم براى من نوشته است، نام مرا «محمد» گذاشته است و لقب مرا «روح‌الله»، ولى از آنجايى كه من ياد دارم، چون از اول نام مرا روح‌الله خوانده‌اند، شناسنامه‌ام را هم به نام روح‌الله گرفته‌اند.
'''سيد روح‌الله خاتمى''' (1285-1367ش)، فقیه، امامت جمعه اردکان، مؤسس مدرسه علمیه اردکان، نمایندهٔ [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی (ره)]] و امام جمعه شهر یزد
 
== ولادت ==
در سال شامگاه دوشنبه ۶ آبان ۱۲۸۵ برابر با ۱۰ رمضان ۱۳۲۴ قمری در اردکان، متولد شد، پدرش نامش را محمد و لقبش را روح‌الله گذاشتند. 
 
== تحصیلات ==
او دوران طفولیت را در اردکان سپری کرد و از آنجا که خانواده او، هم از سوی پدر و مادر، در سلک روحانیت بودند، از همان ابتدای کودکی در مکتب به تحصیل پرداخت و تا حدود سیزده سالگی عربی و فارسی و بعضی از مقدمات را نزد استادان اردکان و پدر بزرگوارش آموخت. بعد از مدتی به علت استعداد و نبوغی که وی از خود نشان داد، تصمیم به هجرت ایشان جهت تحصیل گرفته شد.
 
پس از تحصیلات مقدماتی در اردکان ـ به گفته خودش ـ جهت ادامه تحصیل و تکمیل آن در انتخاب بین دو حوزه علمیه نجف و اصفهان ـ که هر دو از حوزه‌های برجسته بودند ـ مردد می‌شود.(در آن زمان حوزه علمیه قم رونق نگرفته بود و حوزه نجف رتبه اول، حوزه اصفهان رتبه دوم را به عنوان معتبرترین حوزه‌ها حائز بودند.) به علت مشکلاتی که برای او در سفر به نجف وجود داشته تصمیم می‌گیرد به اصفهان سفر کند. او ۱۲ سال تمام را (۱۳۵۴-۱۳۴۲ق.) در اصفهان از وجود عالمانی فرزانه در فقه و اصول، حکمت و معقول و بخصوص در اخلاق و تهذیب نفس استفاده نمود.
 
وی که از استادان خود استفاده وافی و وافر نموده بود برای سیراب نمودن عطش علم و فقاهت خود به قصد مهیا نمودن مقدمات سفر به نجف اشرف، راهی زادگاه خود اردکان شد.
 
پس از گذشت اندک زمانی همراه با پدر بزرگوارش جهت تهیه گذرنامه و... به تهران می‌رود که با مشکلات بسیار هر چه تلاش می‌کند موفق به دریافت آن نمی‌شود و در نهایت به اردکان بر می‌گردد. در این زمان پدر ایشان از دنیا می‌رود و زندگی قدری بر ایشان سخت می‌شود تا آنجا که مجبور به ماندن در اردکان می‌شوند و این پایان تحصیلات رسمی ایشان به حساب می‌آید.
 
== اساتید ==
حضرت آیت‌الله خاتمی دوره مقدماتی را در اردکان نزد پدر بزرگوارش و دیگر استادان اردکان گذراند. همچنین در دوران اقامت در اصفهان از محضر بزرگان و عارفان آن زمان بهره‌های فراوانی برد. همان طور که در مصاحبه‌ای در مورد استادان خود در اصفهان فرموده است:


دوران طفوليت را در «اردكان» سپرى كرده‌ام و از آنجايى كه خانواده من، هم از طرف پدر و هم از طرف مادر، در سلك روحانیت بوده‌اند، لذا من هم پس از طى دوران كودكى، به تحصيل علوم دينى پرداختم و تا سن هفده سالگى در اردكان، مشغول تحصيل بودم. پس از آن، براى ادامه كسب علم، به «اصفهان» كه در آن ايام، مركز مهم و حوزه گرم علوم و مجمع دانشمندان در فنون مختلف بود، روانه شدم و تا سال 1355ق (1315ش)، در آنجا بسر بردم و از محضر بزرگان علم و ادب و فقه و اصول و فلسفه، به‌قدر استعداد و قابليت، كسب فيض كردم. در اين فرصت، براى آنكه يادى از آن بزرگان علم و فضيلت كرده باشم، از آنهايى كه حقشان بر من عظيم‌تر است، نام مى‌برم: حضرت عالم ربانى «ميرزا على‌آقا شيرازى»، حضرت علامه بزرگوار «حاج آقا رحيم ارباب»، حكيم و فيلسوف نامدار «شيخ محمد خراسانى»، حضرت «آيت‌الله حاج مير سيد على نجف‌آبادى» و حضرت «آيت‌الله سيد محمد نجف‌آبادى»؛ كه هريك، على اختلاف مراتبهم، از چهره‌هاى درخشان فضيلت و خورشيدهاى پرفروغ آسمان دانش و تقوا بودند.
«در همان زمان، از استادانی استفاده می‌کردم که از حیث مقام اخلاق و زهد و عرفان خیلی معروف بودند مخصوصا یکی از آن‌ها که بعد از وفاتش خیلی معروف شد و آقای مطهری هم مکرر در نوشته‌هایش نام این آقا را ذکر کرده‌اند. آن استاد مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی بود که من از ابتدا با ایشان مانوس بودم. از اساتید دیگر این جانب در معقول: آقای شیخ [[محمد خراسانی]] بود که ایشان مجرب بودند. در فقه و اصول از استادانی چون مرحوم آقا [[سید محمد نجف‌آبادی]]، مرحوم آقا [[سید علی نجف آبادی]] و مرحوم حاج [[آقا رحیم ارباب]] که یکی از اوتاد عصر خویش بود تلمذ کردم».


بارى، چنانچه [چنان‌كه] در پيش، اشاره رفت، در سال 1355ق (1315ش)، از اصفهان به اردكان، نه به قصد اقامت، بازگشتم. در آن زمان از طرف رژيم «پهلوى»، فشار و خفقان، مخصوصاًً نسبت به روحانیت، به اوج خود رسيده بود و كمر بر محو آنچه نشانه دين و فضيلت و انسانيت بود، محكم، بسته بودند. مسئله تغيير لباس، كشف حجاب و تعطيلى محافل دينى و اشاعه فحشا و منكر و بازداشتن مردم از توجه به دين و اخلاق انسانى و سوق دادن مسئوليتشان، طوعاً او كرهاً، به‌سوى فساد و حيوانيت، به‌شدت پيگيرى مى‌شد و جوى به وجود آورده بودند كه منكر، معروف و معروف، منكر شناخته مى‌شد و در آن جو، براى روحانیت كه وظيفه او، امر به معروف و نهى از منكر و نشر فضيلت و ترويج دين است، امكان هيچ‌گونه حركت دينى و علمى و تحقيقى نبود؛ جز اينكه اقامه جماعتى كند و گاهى مسائل ساده فرعى براى عده محدودى بيان كند؛ حتى همين اندازه هم براى رژيم قابل تحمل نبود و اغلب، بهانه‌جويى و مزاحمت‌هايى، فراهم مى‌ساخت.
آیت‌الله خاتمی در سن ۳۰ سالگی بعد از اتمام تحصیلات در اصفهان و بازگشت‌شان به اردکان ازدواج نمودند،(آیت‌الله خاتمی در سال ۱۳۰۲ با دوشیزه خانم سکینه ضیائی ازدواج نمود.) که ثمره آن ۳ فرزند پسر و ۴ فرزند دختر می‌باشد.


چند سال بدين منوال گذشت تا «جنگ بين‌الملل دوم» پيش آمد و شعله‌هاى آتش آن، همه جا را گرفت. «ايران» عزيز از طرف «متفقين» اشغال شد و همه چيز اين مملكت، دستخوش تجاوز آنها و فسادهاى بسيار و خسارت‌هاى بى‌شمار و انواع مصيبت‌ها شد و بلاها براى ما به بار آورد، اما در ميان همه آن تاريكى‌ها، روزنه‌اى به روشنايى باز شد و آن، برداشتن اختناق و فشار و به وجود آمدن آزادى، به‌خصوص در امور مذهبى بود. آن تضييقات و فشارها كه بر روحانیت وارد مى‌آمد، فروكشيد و امكان فعاليت مذهبى به وجود آمد و فرصتى دست داد كه بايستى در جمع، به شئون دينى توجه و در واقع از نو تجديد سازمان شود.
ایشان در طول ۸ سال دفاع مقدس، بارها به جبهه‌های حق علیه باطل عزیمت نمودند و از کمک‌های مادی و معنوی خود به سربازان اسلام دریغ نکردند.


با اين وضع، اينجانب هم، در اردكان، بر حسب وظيفه، با كمك مردم، به كارهايى دست زدم كه در رأس آن، تشكيل «حوزه علميه اردكان» بود كه ظاهراً در اردكان، كم‌سابقه يا به آن صورت، بى‌سابقه بود و در رأس ديگر، كارهاى علمى و دينى و اجتماعى قرار داشت كه براى ذكر آن، موجبى نمى‌دانم. از سال 1341ش كه انقلاب اسلامى به رهبرى قائد عظيم‌الشأن «حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)» شروع شد، در جريان آن قرار داشتم و همپاى مردم و روحانیت، قدم برداشتم و كارهايى داشتم كه بزرگى و كوچكى آن و يا در انقلاب چه اثرى داشته يا اصلاً اثرى نداشته را نمى‌دانم و نمى‌خواهم بدانم يا از آن ذكرى كنم؛ كه اگر چيزى از آن به حساب آمده باشد و به مقدار ذره‌اى، مورد قبول درگاه «او» قرار گرفته باشد، فبها و نعما وگرنه واى بر من كه عمرى تباه كردم و كارى كه بتوان به حساب «او» بگذارم، ندارم».
آیت‌الله خاتمی از طرف حضرت امام، به امامت جمعه اردکان و پس از شهادت شهید محراب آیت‌الله محمدعلی صدوقی به امامت جمعه یزد منصوب شد. وی تا آخرین لحظات عمر خود در راه خدمت به انقلاب و اسلام کوشید.


آيت‌الله سيد روح‌الله خاتمى كه نماينده حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ع) در استان يزد و از چهره‌هاى سرشناس روحانیت كشور بشمار مى‌رفت و به تعبير [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] از چهره‌هاى تابناك روحانیت روشن‌ضمير در دهه‌هاى اخير اين مرز و بوم بود، در پنجم آبان‌ماه 1367 به ديدار حق شتافت.
== وفات ==
ایشان پس از ۸۵ سال خدمت مخلصانه به اسلام و انقلاب در واپسین ساعات روز پنجشنبه ۴ آبان سال ۱۳۶۷ش برابر با ۱۶ ربیع الاول ۱۴۰۹ قمری دیده از جهان فرو بستند و به دیار ابدیت شتافتند و امام و امت اسلامی به خصوص مردم یزد را سوگوار نمودند. پیکر پاک وی پس از تشییع باشکوه در شهر یزد، به زادگاهش اردکان منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد.


== آثار==
== آثار==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش