۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06594.jpg|بندانگشتی|حریرچی، فیروز]] | [[پرونده:NUR06594.jpg|بندانگشتی|حریرچی، فیروز]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |حریرچی، فیروز | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1320ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۲۲ خردادماه 1395ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] | ||
[[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]] | |||
[[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]] | |||
[[خانلری، پرویز|پرویز خانلرى]] | |||
[[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06594AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''فيروز حريرچى''' در سال1320ش در تبريز متولد شد. | '''فيروز حريرچى''' (۱۳۲۰ - ۱۳۹۵ش)، استاد زبان و ادبیات عرب در دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، از اساتید او [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]]، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]]، دكتر محمد معين، دكتر [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]]، دكتر [[خانلری، پرویز|پرویز خانلرى]] و استاد [[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] | ||
== ولادت == | |||
در 22 فروردین سال1320ش در تبريز متولد شد. | |||
خانواده وى در سال 1326ش به خاطر عدم امنيت در تبريز در قائله پيشه‌ورى به تهران مهاجرت كردند. | خانواده وى در سال 1326ش به خاطر عدم امنيت در تبريز در قائله پيشه‌ورى به تهران مهاجرت كردند. | ||
==تحصیلات== | |||
تحصيلات دكتر حريرچى در تهران به ترتيب؛ در دبستان ابن‌سينا و دبيرستان‌هاى بامداد و دارالفنون سپرى شد. | |||
وى سپس در سال 1339ش در امتحانات ورودى دانشگاه‌ها كه هر رشته به صورت جداگانه برگزار مى‌شد، شركت كرد و در رشته‌هاى حقوق سياسى، حقوق قضايى، ادبيات فارسى و ادبيات عرب دانشگاه تهران در رديف‌هاى چهارم و پنجم پذيرفته شد؛ اما به دليل علاقه وافر به رشته زبان و ادبيات فارسى به دانشگاه تهران رفت و در سال 1342ش با كسب رتبه اول مدرک ليسانس خود راگرفت. | |||
حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]]، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]]، دكتر محمد معين، | حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]]، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]]، دكتر محمد معين، دكتر [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]]، دكتر [[خانلری، پرویز|پرویز خانلرى]] و استاد [[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] بهره‌مند شد. در سال 1341ش دكتر محمد معين، او را براى همكارى علمى دعوت كرد و از آن سال تا زمانى كه آن مرحوم در بستر بيمارى بود، مانند يك دانشجوى طالب علم، از محضر استاد معين روش تحقيق و تتبع و نيز سجاياى اخلاقى را فراگرفت. حاصل اين همكارى چند ساله، مشاركت حريرچى در تدوين فرهنگ معين بود و به همين سبب نام وى در جلد ششم فرهنگ مذكور ذكر شده است. | ||
او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغ‌التحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دوره‌هاى كارشناسى‌ارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسى‌ارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. | او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغ‌التحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دوره‌هاى كارشناسى‌ارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسى‌ارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. | ||
وى پس از دو سال مطالعه علمى از سال 1367ش به عضويت فرهنگستان بين‌المللى زبان و ادبيات عربى سوريه پذيرفته شد. دكتر حريرچى در سال به عنوان «چهره ماندگار» فرهنگ و ادب ايران مورد تقدير قرار گرفت. | وى پس از دو سال مطالعه علمى از سال 1367ش به عضويت فرهنگستان بين‌المللى زبان و ادبيات عربى سوريه پذيرفته شد. دكتر حريرچى در سال به عنوان «چهره ماندگار» فرهنگ و ادب ايران مورد تقدير قرار گرفت. | ||
== وفات == | |||
او در شامگاه روز شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در ۷۴ سالگی درگذشت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||