۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[قانون: دستور معالم الحکم و مأثور مکارم الشيم از سخنان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع)]] | ||
[[دستور معالم الحكم و مأثور مكارم الشیم (من كلام أميرالمؤمنين علي بن أبيطالب كرمالله وجهه)]] | |||
ام سلمه | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۵۳: | خط ۵۷: | ||
حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]]، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]]، دكتر محمد معين، دكتر [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]، دكتر [[خانلری، پرویز|پرویز خانلرى]] و استاد [[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] بهرهمند شد. در سال 1341ش دكتر محمد معين، او را براى همكارى علمى دعوت كرد و از آن سال تا زمانى كه آن مرحوم در بستر بيمارى بود، مانند يك دانشجوى طالب علم، از محضر استاد معين روش تحقيق و تتبع و نيز سجاياى اخلاقى را فراگرفت. حاصل اين همكارى چند ساله، مشاركت حريرچى در تدوين فرهنگ معين بود و به همين سبب نام وى در جلد ششم فرهنگ مذكور ذكر شده است. | حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]]، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]]، دكتر محمد معين، دكتر [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]، دكتر [[خانلری، پرویز|پرویز خانلرى]] و استاد [[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] بهرهمند شد. در سال 1341ش دكتر محمد معين، او را براى همكارى علمى دعوت كرد و از آن سال تا زمانى كه آن مرحوم در بستر بيمارى بود، مانند يك دانشجوى طالب علم، از محضر استاد معين روش تحقيق و تتبع و نيز سجاياى اخلاقى را فراگرفت. حاصل اين همكارى چند ساله، مشاركت حريرچى در تدوين فرهنگ معين بود و به همين سبب نام وى در جلد ششم فرهنگ مذكور ذكر شده است. | ||
او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغالتحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دورههاى كارشناسىارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسىارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. | او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغالتحصيل شد. | ||
از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دورههاى كارشناسىارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسىارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. | |||
وى پس از دو سال مطالعه علمى از سال 1367ش به عضويت فرهنگستان بينالمللى زبان و ادبيات عربى سوريه پذيرفته شد. دكتر حريرچى در سال به عنوان «چهره ماندگار» فرهنگ و ادب ايران مورد تقدير قرار گرفت. | وى پس از دو سال مطالعه علمى از سال 1367ش به عضويت فرهنگستان بينالمللى زبان و ادبيات عربى سوريه پذيرفته شد. دكتر حريرچى در سال 1383ش به عنوان «چهره ماندگار» فرهنگ و ادب ايران مورد تقدير قرار گرفت. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
او در شامگاه روز شنبه ۲۲ خرداد | او در شامگاه روز شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ش در ۷۴ سالگی در بیمارستان سینای تهران درگذشت. | ||
== آثار== | == آثار== |
ویرایش