سرمه سعادت: جوان و باید و نبایدهای اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنین از نخستین راه‌ها برای قضاوت درباره شخصیت افراد، شناخت معاشران و دوستان آنان است. از حضرت سلیمان(ع) نقل شده است: «لا تحكموا علی رجل بشيء حتی تنظروا إلی من يصاحب فإنما يعرف الرجل بأشكاله و أقرانه و ينسب إلی أصحابه و إخوانه»؛ «درباره هیچ‎کس قضاوت نکنید تا اینکه ببینید با چه کسی دوستی می‌کند؛ به‌درستی که هرکسی به‌وسیله دوستانش شناخته و به آنها منسوب می‌شود».

داشتن دوستان بد، قطعه‌ای از آتش است؛ چنان‌که حضرت علی(ع) فرموده است: «صاحب السوء قطعة من النار»؛ «هم‎نشین بد، پاره‌ای از آتش [جهنم] است».

«لا تصحب الشرير فإن طبعك يسرق من طبعه شرا و أنت لا تعلم»؛ «با انسان‌های شرور معاشرت نکن؛ زیرا طبع تو، طبع او را می‌دزدد، درحالی‎که تو بی‌خبری».

صفات خوب و پسندیده نیز به‎راحتی به دوستان فرد منتقل می‌شود. سعدی این تأثیرپذیری را بسیار زیبا به نظم درآورده است: