العقيدة الطحاوية: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ص' به 'ه‌ص'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ص' به 'ه‌ص')
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''العقيدة الطحاوية''' اثر [[طحاوي، احمد بن محمد|ابوجعفر طحاوی]] (متوفی 239ق)،این رساله به همراه دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[متن العقيدة الطحاوية و يليه متن القيروانية و يليه العقيدة السفارينية (نظم الدرة المضية في عقد أهل الفرقة المرضية)]] به چاپ رسیده، نویسندگان این اثرها چیزهایی را که از نظر بزرگان آنان، به‎لحاظ زبانی باید به آنها اقرار کرد و به‎صورت قلبی باورشان داشت و با اعمال و جوارح انجامشان داد، بیان کرده‌اند. هر سه کتاب، مربوط به عقاید اهل سنت است.
'''العقيدة الطحاوية''' اثر [[طحاوي، احمد بن محمد|ابوجعفر طحاوی]] (متوفی 239ق)،این رساله به همراه دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[متن العقيدة الطحاوية و يليه متن القيروانية و يليه العقيدة السفارينية (نظم الدرة المضية في عقد أهل الفرقة المرضية)]] به چاپ رسیده، نویسندگان این اثرها چیزهایی را که از نظر بزرگان آنان، به‎لحاظ زبانی باید به آنها اقرار کرد و به‌صورت قلبی باورشان داشت و با اعمال و جوارح انجامشان داد، بیان کرده‌اند. هر سه کتاب، مربوط به عقاید اهل سنت است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۵: خط ۳۵:
متن این رساله این‎گونه شروع می‌شود: «علامه حجت‎الاسلام ابوجعفر وراق طحاوی در مصر گفت: این اثر بیان عقیده اهل سنت و جماعت بر مذهب فقهای مسلمان: [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی]] و ابویوسف یعقوب بن ابراهیم انصاری و ابوعبدالله محمد بن حسن شیبانی (رضوان‎الله‎عليهم‎أجمعين) و اعتقاداتشان در اصول دین است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>.
متن این رساله این‎گونه شروع می‌شود: «علامه حجت‎الاسلام ابوجعفر وراق طحاوی در مصر گفت: این اثر بیان عقیده اهل سنت و جماعت بر مذهب فقهای مسلمان: [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی]] و ابویوسف یعقوب بن ابراهیم انصاری و ابوعبدالله محمد بن حسن شیبانی (رضوان‎الله‎عليهم‎أجمعين) و اعتقاداتشان در اصول دین است»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>.


متن این اثر، به‎صورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوق‎الذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند می‌خواهد که ما را از اهوای مختلف و آرای متفرقه و مذاهب ردیه‌ای مثل مشبهه و معتزله و جهمیه و جبریه و قدریه و دیگرانی که با جماعت اهل سنت و جماعت مخالفت کردند، درامان بدارد و از این فرقه‌ها برائت می‎جوید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: همان، ص7-18]</ref>.
متن این اثر، به‌صورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوق‎الذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند می‌خواهد که ما را از اهوای مختلف و آرای متفرقه و مذاهب ردیه‌ای مثل مشبهه و معتزله و جهمیه و جبریه و قدریه و دیگرانی که با جماعت اهل سنت و جماعت مخالفت کردند، درامان بدارد و از این فرقه‌ها برائت می‎جوید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: همان، ص7-18]</ref>.


[[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن می‌نویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.
[[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن می‌نویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش