القدر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'س‎ا' به 'س‌ا')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
خط ۳۸: خط ۳۸:
محقق شیوه خود در تحقیق این اثر را این‎گونه توضیح داده است:
محقق شیوه خود در تحقیق این اثر را این‎گونه توضیح داده است:
# تمام همت محقق در این اثر ارائه متنی صحیح بوده و لذا پس از تحقیق اثر بر مبنای نسخ خطی، با مراجعه مجدد به کتاب، نکات ازدست‎رفته را استدراک کرده است.
# تمام همت محقق در این اثر ارائه متنی صحیح بوده و لذا پس از تحقیق اثر بر مبنای نسخ خطی، با مراجعه مجدد به کتاب، نکات ازدست‎رفته را استدراک کرده است.
# مطالعه اسانید مصنف و اظهارنظر درباره برخی از آن‎ها با توجه به قواعد علم حدیث و نیز مراعات اتصال اسانید و دیگر قواعد معروف علم حدیث؛ علاوه بر این، استفاده از دیدگاه علمای پیشین نسبت به احادیث.
# مطالعه اسانید مصنف و اظهارنظر درباره برخی از آن‌ها با توجه به قواعد علم حدیث و نیز مراعات اتصال اسانید و دیگر قواعد معروف علم حدیث؛ علاوه بر این، استفاده از دیدگاه علمای پیشین نسبت به احادیث.
# آجری در «الشریعة» بسیاری از نصوص کتاب را ذکر کرده که به‎منزله نسخه سومی برای کتاب است و لذا در پاورقی کتاب مقارنه‌ای بین آن با نسخه اصلی انجام شده است.
# آجری در «الشریعة» بسیاری از نصوص کتاب را ذکر کرده که به‎منزله نسخه سومی برای کتاب است و لذا در پاورقی کتاب مقارنه‌ای بین آن با نسخه اصلی انجام شده است.
# استخراج احادیث و آثار، از منابع سنت و البته اگر در صحیحین یا یکی از آن دو بوده به همین بسنده شده است.
# استخراج احادیث و آثار، از منابع سنت و البته اگر در صحیحین یا یکی از آن دو بوده به همین بسنده شده است.
خط ۵۵: خط ۵۵:
# «لا تجالسوا اهل القدر و لا تفاتحوهم‎»؛ با گروه قدریه‎، نشست و برخاست ننمایید و به مناظره نپردازید<ref>ر.ک: همان، ص161 و 162، روایت 227 تا 229 </ref>.
# «لا تجالسوا اهل القدر و لا تفاتحوهم‎»؛ با گروه قدریه‎، نشست و برخاست ننمایید و به مناظره نپردازید<ref>ر.ک: همان، ص161 و 162، روایت 227 تا 229 </ref>.
# «صنفان من امتی لیس لهم فی الاسلام نصیب المرجئة و القدریة»؛ دو گروه از امت من نصیبی در اسلام ندارند مرجئه و قدریه<ref>ر.ک: همان، ص163، روایت 231</ref>.
# «صنفان من امتی لیس لهم فی الاسلام نصیب المرجئة و القدریة»؛ دو گروه از امت من نصیبی در اسلام ندارند مرجئه و قدریه<ref>ر.ک: همان، ص163، روایت 231</ref>.
# «القدریة مجوس هذه الامة‎، ان مرضوا فلا تعودوهم و ان ماتوا فلا تشهدوهم»؛ گروه قدریه مجوسان این امت می‎باشند، اگر بیمار شدند از آنان عیادت نکنید و اگر مردند، در تشییع جنازه آن‎ها حاضر نشوید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/153 ر.ک: همان، ص154-153، روایات 218 تا 220؛] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/163 ص166-163، روایات 233 تا 237 و 240]</ref>.
# «القدریة مجوس هذه الامة‎، ان مرضوا فلا تعودوهم و ان ماتوا فلا تشهدوهم»؛ گروه قدریه مجوسان این امت می‎باشند، اگر بیمار شدند از آنان عیادت نکنید و اگر مردند، در تشییع جنازه آن‌ها حاضر نشوید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/153 ر.ک: همان، ص154-153، روایات 218 تا 220؛] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/163 ص166-163، روایات 233 تا 237 و 240]</ref>.


قائلان به «قضا» و «قدر» و نافیان آن، هریک می‌کوشد که مخالف خود را «قدریه» بنامند. اهل حدیث و «حنابله» و سپس «اشاعره» که در مسئله تقدیر راه افراط پیموده‌اند و آن را حاکم بر افعال خدا و انسان و غیره دانسته‌اند، می‌گویند مقصود از «قدریه» نافیان قضا و قدر است که معتزله پیرو این اصل می‎باشند و درحالی‎که معتزله سعی می‌کند که ثابت نماید که مقصود از آن، قائلان به قدر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2985/23 ر.ک: سبحانی تبریزی، جعفر، ص23]</ref>.
قائلان به «قضا» و «قدر» و نافیان آن، هریک می‌کوشد که مخالف خود را «قدریه» بنامند. اهل حدیث و «حنابله» و سپس «اشاعره» که در مسئله تقدیر راه افراط پیموده‌اند و آن را حاکم بر افعال خدا و انسان و غیره دانسته‌اند، می‌گویند مقصود از «قدریه» نافیان قضا و قدر است که معتزله پیرو این اصل می‎باشند و درحالی‎که معتزله سعی می‌کند که ثابت نماید که مقصود از آن، قائلان به قدر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2985/23 ر.ک: سبحانی تبریزی، جعفر، ص23]</ref>.
خط ۶۱: خط ۶۱:
در برخی دیگر از روایات کتاب بر ایمان بر قدر تأکید شده و تکذیب قدر برابر با زندقه و بی‌دینی دانسته شده است؛ «ما کانت زندقة، الا کان اصلها التکذیب بالقدر»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/240 ر.ک: متن کتاب، ص240، روایت 430]</ref>.
در برخی دیگر از روایات کتاب بر ایمان بر قدر تأکید شده و تکذیب قدر برابر با زندقه و بی‌دینی دانسته شده است؛ «ما کانت زندقة، الا کان اصلها التکذیب بالقدر»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/240 ر.ک: متن کتاب، ص240، روایت 430]</ref>.


در روایات در کنار فرقه قدریه گاه از حروریه نیز نام برده شده است: «صنفان من امتی لایدخلون الجنة، القدریة و الحروریة»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/241 ر.ک: همان، ص241، روایت 433]</ref>. محققین در تاریخ اسلام و تاریخ مربوط به پیدایش ادیان می‌نویسند که حروریه جزء خوارج بودند و هنگامی‌که [[امام على(ع)|علی(ع)]] از جنگ صفین بازمی‌گشت خوارج که در آن زمان تعداد آنان به دوازده هزار نفر می‌رسید در دهی به نام حروراء در نزدیکی کوفه، دو میل مانده به آنجا گرد آمدند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79347/17 ر.ک: محمد نایف القیسی، قیس، ص17]</ref>‏ و ازاین‌جهت به فرقه حروریّه مشهور گردیدند. رئیس و پیشوای آنان در آن‎روز مردی به نام عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی بودند. در تواریخ معتبر می‌نویسند: چون [[امام على(ع)|علی(ع)]] از میان لشگر در آن روز بیرون آمده و آمادگی خود را برای مناظره با این‎ها اعلام فرمود و دلایل روشن خود را بیان نمود، ابن کواء با ده نفر از سواران خویش از وی پوزش طلبیدند‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2676/35 ر.ک: حقانی زنجانی، حسین، ص35]</ref>.
در روایات در کنار فرقه قدریه گاه از حروریه نیز نام برده شده است: «صنفان من امتی لایدخلون الجنة، القدریة و الحروریة»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39810/1/241 ر.ک: همان، ص241، روایت 433]</ref>. محققین در تاریخ اسلام و تاریخ مربوط به پیدایش ادیان می‌نویسند که حروریه جزء خوارج بودند و هنگامی‌که [[امام على(ع)|علی(ع)]] از جنگ صفین بازمی‌گشت خوارج که در آن زمان تعداد آنان به دوازده هزار نفر می‌رسید در دهی به نام حروراء در نزدیکی کوفه، دو میل مانده به آنجا گرد آمدند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79347/17 ر.ک: محمد نایف القیسی، قیس، ص17]</ref>‏ و ازاین‌جهت به فرقه حروریّه مشهور گردیدند. رئیس و پیشوای آنان در آن‎روز مردی به نام عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی بودند. در تواریخ معتبر می‌نویسند: چون [[امام على(ع)|علی(ع)]] از میان لشگر در آن روز بیرون آمده و آمادگی خود را برای مناظره با این‌ها اعلام فرمود و دلایل روشن خود را بیان نمود، ابن کواء با ده نفر از سواران خویش از وی پوزش طلبیدند‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2676/35 ر.ک: حقانی زنجانی، حسین، ص35]</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
فهارس آخر کتاب مشتمل بر فهارس آیات، اطراف احادیث و آثار با ذکر روات و قائلین آن‎هاست.
فهارس آخر کتاب مشتمل بر فهارس آیات، اطراف احادیث و آثار با ذکر روات و قائلین آن‌هاست.


پاورقی‎ها به مطالب متنوعی از جمله اختلاف نسخ، بررسی سند روایات، منابع روایات در دیگر کتب حدیثی و... اختصاص یافته است
پاورقی‎ها به مطالب متنوعی از جمله اختلاف نسخ، بررسی سند روایات، منابع روایات در دیگر کتب حدیثی و... اختصاص یافته است
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش