موسوی غروی، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در زندگی‎نامه خودنوشتش درباره تحصیلاتش می‎نویسد: «مرحوم والد، مرا از چهارسالگی به مکتب فرستاد و مقدمات را نزد دو تن از علمای زادگاه خود فرا گرفتم و پس‎ازآن که به قریه نیسیان کوچ کردیم تا سن یازده‎سالگی نزد «حاج ملا قاسم اثیمی» و «حاج ملا حسین فائق» شرایع الاسلام، مغنی، نجاة العباد، حاشیه ملاعبدالله، بخشی از شرح لمعه، مطول تفتازانی و معالم الاصول را خواندم و در همین ایام از محضر «حاج سید محمود روحانی» نیز بهره گرفتم.»<ref>همان</ref>

او در اتوبیوگرافیش (سرگذشت خودنوشت) می‎نویسد: در ابتدا تحصیل و سپس تعلیم، تمایل چندانی به نشستن بر منبر و ایراد سخنرانی نداشتم و بیشتر دوستدار تحقیق و تدریس بودم؛ اما به امر حکیم و فقیه وارسته مرحوم حاج‎آقا رحیم ارباب که فرمودند: «ارشاد و هدایت مردم بر شما فرض است». به وعظ و تبلیغ پرداختم.

روش من در تبلیغ از ابتدا چنین بود که از راه استدلال به کتاب و سنت و ادله عقلیه با بدعت‎های فراوان و اسرائیلیات و اخبار مبدعین و جعّالین و غلاة و منحرفین از مذهب امامیه به مبارزه و محاجه پرداختم و کثیری از اخبار منحوله و بی‌اساس را با استدلال کامل ابطال نمود و اخبار مبهمه و مشکله را توضیح داده، حق آن‎ها را ثبت نمودم... [تحقیقاتم اگرچه از یک‎سو موردتوجه افراد دانشور قرار گرفت] اما از دیگرسو سبب شد که از آزار و مخالف و بدگویی‎ها و تهمت‎های تفرقه‌افکنان و اهل بعدت و افراد عوام‎فریب در امان نمانم. مخالفان تا توانستند سعی در پراکندن مردم از حوزه وعظ و تعلیم و تدریس من نمودند و در نتیجه چنان‎که شایسته است تحقیقات و آراء علمی اینجانب موردتوجه و عمل قرار نگرفت.<ref>همان، صفحات ید و یه</ref> و در جای دیگر می‎نویسد: «با نهایت تأسف اعلام می‌دارم که عمر من در شهر اصفهان گذشت بی‎آنکه بتوانم به هدف منشود و مقصود نائل آیم و بی‎آنکه اهل علم و دانش و تحقیق از من بهره‌ای گرفته باشند».<ref>همان، صفحه یو</ref>