۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می‌س' به 'می‌س'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ر' به 'ی‌ر') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌س' به 'می‌س') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[محتشم، علي بن احمد|محتشم کاشانی]] از بزرگترین و مشهورترین شعرای دوره صفویه است که میتوان وی را پیشرو مرثیهسرایانی دانست که درباره سوگواریهای مذهبی اشعاری پرسوزوگداز سرودهاند دانست. سه دیوان غزل ترتیب داده محتوی بر٧٠٠٠ بیت، دیوان اول را صبائیه، دیوان ثانی را جلالیه و دیوان ثالث را شبابیه نامیده‌اند و دیوان قصاید حضرات ائمه(ع) و مدایح ملوک نیز جمع نمود. قریب به ٨٠٠٠ بیت و رساله معمائیات و تاریخ نیز نوشته است. دیوان محتشم شامل شیبیه، شبابیه، صبابیه، رساله جلالیه، رساله نقل عشاق، ضروریات و معمائیات است، مجموع آنها به سیزده هزار بیت می‌رسد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>؛ البته در کتاب حاضر پس از رساله جلالیه و نقل عشاق به ترتیب قصاید، مراثی و مناقب، غزلیات، رباعیات، مثنویات و قطعات در ضمن چند بخش ارائه شده است. | [[محتشم، علي بن احمد|محتشم کاشانی]] از بزرگترین و مشهورترین شعرای دوره صفویه است که میتوان وی را پیشرو مرثیهسرایانی دانست که درباره سوگواریهای مذهبی اشعاری پرسوزوگداز سرودهاند دانست. سه دیوان غزل ترتیب داده محتوی بر٧٠٠٠ بیت، دیوان اول را صبائیه، دیوان ثانی را جلالیه و دیوان ثالث را شبابیه نامیده‌اند و دیوان قصاید حضرات ائمه(ع) و مدایح ملوک نیز جمع نمود. قریب به ٨٠٠٠ بیت و رساله معمائیات و تاریخ نیز نوشته است. دیوان محتشم شامل شیبیه، شبابیه، صبابیه، رساله جلالیه، رساله نقل عشاق، ضروریات و معمائیات است، مجموع آنها به سیزده هزار بیت می‌رسد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>؛ البته در کتاب حاضر پس از رساله جلالیه و نقل عشاق به ترتیب قصاید، مراثی و مناقب، غزلیات، رباعیات، مثنویات و قطعات در ضمن چند بخش ارائه شده است. | ||
با اینکه چندین هزار شاعر عصر صفویه عموماً دارای سبک خاص هندی یا (طرز اصفهانی) بوده‌اند اما محتشم قصاید را به سبک قدما و غزلیات را به سبک جامی و وحشی و بابا فغانی که به سبک عراقی نزدیکتر است | با اینکه چندین هزار شاعر عصر صفویه عموماً دارای سبک خاص هندی یا (طرز اصفهانی) بوده‌اند اما محتشم قصاید را به سبک قدما و غزلیات را به سبک جامی و وحشی و بابا فغانی که به سبک عراقی نزدیکتر است می‌ساخته و مهارت خود را مخصوصاً در ساختن غزلهای شورانگیز و عاشقانه نمایان نموده است. اگر در قسمت غزلیات به بعضی ابیات سست گاهی برمی‌خوریم ازآنجهت است که یک قسمت از آنها را در آغاز شاعری سروده و شاید خود شاعر هم زیاد علاقه‌ای به حفظ آنها نداشته و با سایر آثارش مخلوط شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص44-43</ref>. | ||
[[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] در شعر و نثر پیرو استادان پیشین است: وی بیشتر قصیده‌های خود را در جواب استادان گذشته، حتی انوری سروده است و گاه پای دعوی را فراتر نهاده و استاد ابیورد را ریزهخوار خوان معنی خویش پنداشته است. شیوه و نگارش محتشم با توجه به آنکه در دوره سبک هندی صورت گرفته، اما سبکی متفاوت از سبک هندی را دنبال می‌کند و محتشم بیشتر به شعر و شاعران گذشته نظر دارد. چنانکه می‌خواهد شیوه شاعران پیش از سده هشتم را در قصیده‌های خود تجدید کند؛ به همین دلیل درباره اشعار وی نوشته‌اند: «صنایع و بدایع شعری که در اشعار وی مندرج است در کلام هیچیک از اقران وی یافت نمیشود»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>. | [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] در شعر و نثر پیرو استادان پیشین است: وی بیشتر قصیده‌های خود را در جواب استادان گذشته، حتی انوری سروده است و گاه پای دعوی را فراتر نهاده و استاد ابیورد را ریزهخوار خوان معنی خویش پنداشته است. شیوه و نگارش محتشم با توجه به آنکه در دوره سبک هندی صورت گرفته، اما سبکی متفاوت از سبک هندی را دنبال می‌کند و محتشم بیشتر به شعر و شاعران گذشته نظر دارد. چنانکه می‌خواهد شیوه شاعران پیش از سده هشتم را در قصیده‌های خود تجدید کند؛ به همین دلیل درباره اشعار وی نوشته‌اند: «صنایع و بدایع شعری که در اشعار وی مندرج است در کلام هیچیک از اقران وی یافت نمیشود»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>. | ||