۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'به' به 'به') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''كتاب فضائل الأعمال'''، اثر [[ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد|ضیاءالدین محمد بن عبدالواحد مقدسی]] (569-634 ه)، کتابی است یک جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی که به تحقیق [[هرماش، غسان عيسي محمد|غسّان عیسی محمد هرماس]] رسیده است. نویسنده این کتاب، به ترتیب مرسوم فقها در | '''كتاب فضائل الأعمال'''، اثر [[ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد|ضیاءالدین محمد بن عبدالواحد مقدسی]] (569-634 ه)، کتابی است یک جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی که به تحقیق [[هرماش، غسان عيسي محمد|غسّان عیسی محمد هرماس]] رسیده است. نویسنده این کتاب، به ترتیب مرسوم فقها در کتابهای فقهی، به ذکر روایات در فضایل کارهای متفاوت پرداخته است. او غالباً ً در موارد احادیث، حکمی صادر نمیکند و تنها به ذکر آنها بسنده کرده است. از ویژگیهای نویسنده در این کتاب و بسیاری از نویسندگان و علمای اهل سنت، اعتمادش به هر روایتی است که از صحیحین نقل شده باشد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
این کتاب حاوی 778 حدیث است و نویسنده آن صرفاً به ذکر احادیث پرداخته است و بهجز مقدمه کوتاهی که مؤلف بر کتاب نوشته، تعلیقاتی را در بر ندارد، همانطور که از اشعار و شروح هم در آن خبری نیست. نویسنده پس از نوشتن مقدمه کتاب، با ایراد احادیث متعلق به طهارت، بحث را آغاز میکند و از فضیلت وضو میگوید. او در این مبحث بر شیوه فقها و بسیاری از محدثینی که کتابشان را با طهارت آغاز کردهاند سیر میکند. وی سپس بحث اذان و متعلقات آن مانند دعا را بیان میدارد، سپس نماز و تعقیبات آن را، و در بخش ذکر ادعیه و فضل اذکار پس از نماز، بهتفصیل روایاتی دراینباره میآورد. او سپس به کتاب جنائز و مباحث تحت آن میپردازد، سپس روزه و زکات و سپس به بحث فضیلت نیکی به پدر و مادر و خاله و صله ارحام میپردازد.<ref>ر.ک: همان، ص76-77</ref> | این کتاب حاوی 778 حدیث است و نویسنده آن صرفاً به ذکر احادیث پرداخته است و بهجز مقدمه کوتاهی که مؤلف بر کتاب نوشته، تعلیقاتی را در بر ندارد، همانطور که از اشعار و شروح هم در آن خبری نیست. نویسنده پس از نوشتن مقدمه کتاب، با ایراد احادیث متعلق به طهارت، بحث را آغاز میکند و از فضیلت وضو میگوید. او در این مبحث بر شیوه فقها و بسیاری از محدثینی که کتابشان را با طهارت آغاز کردهاند سیر میکند. وی سپس بحث اذان و متعلقات آن مانند دعا را بیان میدارد، سپس نماز و تعقیبات آن را، و در بخش ذکر ادعیه و فضل اذکار پس از نماز، بهتفصیل روایاتی دراینباره میآورد. او سپس به کتاب جنائز و مباحث تحت آن میپردازد، سپس روزه و زکات و سپس به بحث فضیلت نیکی به پدر و مادر و خاله و صله ارحام میپردازد.<ref>ر.ک: همان، ص76-77</ref> | ||
او سپس به کتاب حج و جهاد و نکاح و بیع و قضا و فضائل قرآن و علم میپردازد. سپس باز به مبحث دعا بازمیگردد و در ذکر فضایل دعا بسیار سخن میگوید و از دعا و ذکر و توبه میگوید. او در ذیل ذکر، فضائلی را بیان میکند که در باب ادب میگنجند؛ برخی از مباحث مربوط به این مسئله بیان فضل سلام و مصافحه و دیدار برادران دینی و... است. خاتمه کتاب، خاتمه لطیفی است که با طبع مباحث چنین | او سپس به کتاب حج و جهاد و نکاح و بیع و قضا و فضائل قرآن و علم میپردازد. سپس باز به مبحث دعا بازمیگردد و در ذکر فضایل دعا بسیار سخن میگوید و از دعا و ذکر و توبه میگوید. او در ذیل ذکر، فضائلی را بیان میکند که در باب ادب میگنجند؛ برخی از مباحث مربوط به این مسئله بیان فضل سلام و مصافحه و دیدار برادران دینی و... است. خاتمه کتاب، خاتمه لطیفی است که با طبع مباحث چنین کتابهایی سازگاری کامل دارد؛ نویسنده در خاتمه، درباره وسعت رحمت الهی و گستردگی بخشش او صحبت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص77</ref> | ||
همانطور که از مباحث پیشگفته برمیآید، نویسنده در ذکر ترتیب مباحث کتاب به ترتیب مرسوم ابواب فقهی طبق عادت علما رفته است و فقط در برخی موارد از این عادت تخطی کرده است؛ مانند مبحث نیکی به مادر و خاله و... که مناسبتر میبود آن را ذیل باب ادب ذکر کند.<ref>ر.ک: همان</ref> | همانطور که از مباحث پیشگفته برمیآید، نویسنده در ذکر ترتیب مباحث کتاب به ترتیب مرسوم ابواب فقهی طبق عادت علما رفته است و فقط در برخی موارد از این عادت تخطی کرده است؛ مانند مبحث نیکی به مادر و خاله و... که مناسبتر میبود آن را ذیل باب ادب ذکر کند.<ref>ر.ک: همان</ref> |
ویرایش