۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'یت' به 'یت'
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'یت' به 'یت') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در ابتدا بعد از حمد خدا، برخی از صفات خداوند را برشمرده و از لزوم اعتقاد به هر آنچه در قرآن و از طریق صحیح از پیامبر آمده، سخن به میان آورده و در لزوم ترک تأویل، تشبیه و تمثیل مطالبی بیان نموده است. ایشان نظر احمد بن حنبل درباره رؤیت خداوند را پذیرفته است. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره رؤیت خداوند با توجه به روایت نبوی «خداوند به آسمان دنیا نزول میکند و فرود میآید» و «خداوند را در روز قیامت | نویسنده در ابتدا بعد از حمد خدا، برخی از صفات خداوند را برشمرده و از لزوم اعتقاد به هر آنچه در قرآن و از طریق صحیح از پیامبر آمده، سخن به میان آورده و در لزوم ترک تأویل، تشبیه و تمثیل مطالبی بیان نموده است. ایشان نظر احمد بن حنبل درباره رؤیت خداوند را پذیرفته است. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره رؤیت خداوند با توجه به روایت نبوی «خداوند به آسمان دنیا نزول میکند و فرود میآید» و «خداوند را در روز قیامت میتوان دید» و امثال این احادیث، میگوید: به این روایات ایمان داریم، آنها را تصدیق میکنیم، او نه کیفیت دارد و نه معنی و هیچیک از آنها را رد نمیکنیم و میدانیم هر آنچه رسول خدا آورده حق است..<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-6</ref>. | ||
ایشان در ادامه با ذکر مطالبی از برخی از علما، لزوم پذیرش نظرات سلف و قبول هر آنچه درباره خداوند در آیات و روایات صحیح مبنی بر جسمانیت خداوند، آمده، تأکید مینماید و میگوید: نباید این آیات و روایات را رد یا تأویل نمود، بلکه فقط باید آنها را پذیرفت<ref>ر.ک: همان، ص6-9</ref>. | ایشان در ادامه با ذکر مطالبی از برخی از علما، لزوم پذیرش نظرات سلف و قبول هر آنچه درباره خداوند در آیات و روایات صحیح مبنی بر جسمانیت خداوند، آمده، تأکید مینماید و میگوید: نباید این آیات و روایات را رد یا تأویل نمود، بلکه فقط باید آنها را پذیرفت<ref>ر.ک: همان، ص6-9</ref>. | ||
ابن قدامه در ابتدای فصول کتاب، از یکی از صفات خداوند به نام متکلم بودن سخن به میان آورده است. او میگوید: این صفت یکی از صفات قدیم خداوند است و هرکس که خداوند بخواهد از انسانها و ملائکه | ابن قدامه در ابتدای فصول کتاب، از یکی از صفات خداوند به نام متکلم بودن سخن به میان آورده است. او میگوید: این صفت یکی از صفات قدیم خداوند است و هرکس که خداوند بخواهد از انسانها و ملائکه میتواند صدای خداوند را بشنوند. خداوند خود در اینباره گفته است: '''وَ كلَّمَ اَللّٰهُ مُوسىٰ تَكلِيماً''' (نساء: 164) و یا '''قٰالَ يٰا مُوسىٰ إِنِّي اِصْطَفَيتُك عَلَى اَلنّٰاسِ بِرِسٰالاٰتِي وَ بِكلاٰمِي''' (اعراف: 144). علاوه بر آن روایاتی نیز در این زمینه آمده است؛ همچون روایت عبدالله بن مسعود از پیامبر که آن حضرت فرمود: «زمانی که خداوند با پیامبرش بهوسیله وحی سخن میگوید، اهل آسمان صدای او را میشنوند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10</ref>. | ||
دراینبین، قرآن کریم نیز از قبیل کلام خداوند سبحان بشمار میرود؛ قرآنی که طبق روایت نبوی، خواندن هر حرف از آن ده حسنه دارد و [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره آن فرموده: هرکس به یک حرف آن، کافر شود، همانا به تمام آن کافر شده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>. | دراینبین، قرآن کریم نیز از قبیل کلام خداوند سبحان بشمار میرود؛ قرآنی که طبق روایت نبوی، خواندن هر حرف از آن ده حسنه دارد و [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره آن فرموده: هرکس به یک حرف آن، کافر شود، همانا به تمام آن کافر شده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>. | ||