العقيدة الطحاوية: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
خط ۳۷: خط ۳۷:
متن این اثر، به‎صورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوق‎الذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند می‌خواهد که ما را از اهوای مختلف و آرای متفرقه و مذاهب ردیه‌ای مثل مشبهه و معتزله و جهمیه و جبریه و قدریه و دیگرانی که با جماعت اهل سنت و جماعت مخالفت کردند، درامان بدارد و از این فرقه‌ها برائت می‎جوید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: همان، ص7-18]</ref>.
متن این اثر، به‎صورت نثر مسجع نوشته شده است. نویسنده در آن در قالب 105 شماره به بیان عقاید اسلامی از نگاه افراد فوق‎الذکر پرداخته و متن را با دعا و درخواست ثبات قدم در ایمان به پایان برده است. وی در پایان از خداوند می‌خواهد که ما را از اهوای مختلف و آرای متفرقه و مذاهب ردیه‌ای مثل مشبهه و معتزله و جهمیه و جبریه و قدریه و دیگرانی که با جماعت اهل سنت و جماعت مخالفت کردند، درامان بدارد و از این فرقه‌ها برائت می‎جوید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/7 ر.ک: همان، ص7-18]</ref>.


[[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن می‎نویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.
[[طحاوي، احمد بن محمد|طحاوی]] در قسمتی از متن درباره قرآن می‌نویسد: «و إن القرآن كلام الله، منه بدا بلا كيفية قولا و أنزله علی رسوله وحياً و صدقه المؤمنون علی ذلك حقا و أيقنوا أنه كلام الله تعالی بالحقيقة، ليس بمخلوق ككلام البرية؛ فمن سمعه فزعم أنه كلام البشر فقد كفر و قد ذمه الله و عابه و أوعده بسقر؛ حيث قال تعالی: '''سَأُصْلِيهِ سَقَرَ''' ﴿المدثر: 26﴾؛ فلما أوعد الله بسقر لمن قال '''إِنْ هَـذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ''' ﴿المدثر: ٢٥﴾، علمنا و أيقنا أنه قول خالق البشر و لا يشبه قول البشر» (ما معتقدیم که قرآن سخن خداست که آن را بر پیامبرش فرستاده است و مؤمنان حقانیت آن را تصدیق کرده و یقین دارند که این سخن، در حقیقت سخن خداست و چون سخن بشر، مخلوق نیست. هرکه پندار مخلوق بودنش را داشته باشد، حتما کافر است و خدای متعال او را مذمت کرده و وعده جهنمش داده...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/28936/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش