منصوری، ذبیح‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

او نویسنده‌ای بود بسیار متواضع و دیرجوش و گوشه‎گیر. ایشان یکی از معدود نویسندگان و مترجمان بسیار توانایی است که ایران تاکنون به خود دیده‌است. بدون شک می‎توان ایشان را از ستون‎های اصلی نویسندگی و ترجمه ایران‎زمین به حساب آورد و بسیاری از افرادی که کتاب‎های ایشان را مطالعه نموده‌اند، به توانایی خارق‎العاده ایشان در نگارش و به کار بردن اصطلاحات ادبی، اذعان می‎نمایند و بنا بر اعتراف بسیاری از نویسندگان و مترجمان، ایشان نویسنده‌ای افسانه‌ای می‎باشند. بنا بر شواهد و دلایل موجود، بسیاری از کارهای ایشان که به نام ترجمه چاپ شده است، توسط خود ایشان تألیف گشته، اما بنا بر ضعف فرهنگی آن دوران ایران و تمایل ناشران برای چاپ آثار ترجمه از نویسندگان خارجی، ایشان کارهایشان را به‎ناچار به نام ترجمه چاپ می‎نمایند<ref>همان</ref>.

او کتاب‎های بسیاری نگاشته و در سبک نویسندگی خود، دارای روش خاصی بود؛ اما طرف‎دار سبک بسط و گسترش کتب بود. او به کتاب‎های اصلی وفادار نبود. در بسیاری از موارد اطلاعات خویش را نیز به کتاب‎ها می‎افزود. او معتقد بود ترجمه بر دو گونه است: نوعی که در آن مترجم لغت به لغت ترجمه می‌کند و به متن اصلی وفادار است و نوعی دیگر که خود آن را اقتباس می‎نامید که مترجم این اختیار را داشت که ایده اولیه نویسنده را گسترش دهد. نقل است که اصلا شخصیتی به نام «پل آمیر» در تاریخ ادبیات فرانسه وجود ندارد. عده‌ای معتقدند «خداوند الموت» پرداخته ذهن منصوری بوده است<ref>همان</ref>.