پرش به محتوا

منصوری، ذبیح‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۴: خط ۴۴:
ذبیح‎الله حکیم الهی دشتی فرزند اسماعیل، معروف به ذبیح‎الله منصوری، با نام‎های مستعار پیشتاز و ناصر، پرکارترین مترجم تاریخ مطبوعات ایران، روزنامه‎نگار، نویسنده و به گفته خودش قهرمان بوکس سبک‎وزن ایران بوده است<ref>ر.ک: انسان‎شناسی و فرهنگ</ref>.
ذبیح‎الله حکیم الهی دشتی فرزند اسماعیل، معروف به ذبیح‎الله منصوری، با نام‎های مستعار پیشتاز و ناصر، پرکارترین مترجم تاریخ مطبوعات ایران، روزنامه‎نگار، نویسنده و به گفته خودش قهرمان بوکس سبک‎وزن ایران بوده است<ref>ر.ک: انسان‎شناسی و فرهنگ</ref>.


او در مدرسه آلیانس (سنندج) کردستان درس خواند که فرانسوی‎ها آن را اداره می‌کردند. پس از چندی با مأموریت پدر در کرمانشاه به آن شهر رفت و زبان فرانسه را از پزشکی که این زبان را می‎دانست فراگرفت. در بازگشت به تهران و درگذشت پدر، عهده‎دار مخارج خانواده شد و به‎ناچار از تحصیل دست کشید و در سال ۱۳۰۱ش، با تأسیس روزنامه کوشش با سمت مترجم داستان و مقاله و مطالب علمی در آن روزنامه شروع به کار کرد<ref>همان</ref>.
او در مدرسه آلیانس (سنندج) کردستان درس خواند که فرانسوی‎ها آن را اداره می‌کردند. پس از چندی با مأموریت پدر در کرمانشاه به آن شهر رفت و زبان فرانسه را از پزشکی که این زبان را می‌دانست فراگرفت. در بازگشت به تهران و درگذشت پدر، عهده‎دار مخارج خانواده شد و به‎ناچار از تحصیل دست کشید و در سال ۱۳۰۱ش، با تأسیس روزنامه کوشش با سمت مترجم داستان و مقاله و مطالب علمی در آن روزنامه شروع به کار کرد<ref>همان</ref>.


در سال ۱۳۰۶، درحالی‎که در روزنامه کوشش کار می‌کرد، با روزنامه اطلاعات نیز شروع به همکاری کرد که مدت‎ها ادامه یافت و از آغاز انتشار روزنامه کیهان هم به مدت شش سال، چندین کتاب برای این روزنامه ترجمه کرد که همه به‎صورت پاورقی به چاپ می‎رسید. بعدها با روزنامه ایران ما، روزنامه داد، مجله خواندنی‎ها، روزنامه باختر، روزنامه اختر امروز، مجله ترقی، مجله تهران مصور، مجله روشنفکر، مجله سپید و سیاه، مجله امید ایران، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنی‎ها همکاری داشت. او دیر ازدواج کرد و دارای یک دختر و یک پسر شد. مادرش از خانواده علما و روحانیون شهر سنندج بود<ref>همان</ref>.
در سال ۱۳۰۶، درحالی‎که در روزنامه کوشش کار می‌کرد، با روزنامه اطلاعات نیز شروع به همکاری کرد که مدت‎ها ادامه یافت و از آغاز انتشار روزنامه کیهان هم به مدت شش سال، چندین کتاب برای این روزنامه ترجمه کرد که همه به‎صورت پاورقی به چاپ می‎رسید. بعدها با روزنامه ایران ما، روزنامه داد، مجله خواندنی‎ها، روزنامه باختر، روزنامه اختر امروز، مجله ترقی، مجله تهران مصور، مجله روشنفکر، مجله سپید و سیاه، مجله امید ایران، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنی‎ها همکاری داشت. او دیر ازدواج کرد و دارای یک دختر و یک پسر شد. مادرش از خانواده علما و روحانیون شهر سنندج بود<ref>همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش