بلاغت (معانی، بیان و بدیع): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'می‎پردازد' به 'می‌پردازد')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در بخش اول که در مورد علم معانی است، به مباحثی در مورد اسناد خبری، احوال مسندالیه، احوال مسند، احوال متعلقات فعل، قصر و حصر، انشا، وصل و فصل، ایجاز، اطناب و مساوات پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل به تعریف علم معانی پرداخته و اشاره می‎کند که معانی دانشی است که به یاری آن چگونگی مطابقت کلام با مقتضای حال و مقام شنونده و خواننده بررسی می‎شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>.
در بخش اول که در مورد علم معانی است، به مباحثی در مورد اسناد خبری، احوال مسندالیه، احوال مسند، احوال متعلقات فعل، قصر و حصر، انشا، وصل و فصل، ایجاز، اطناب و مساوات پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل به تعریف علم معانی پرداخته و اشاره می‎کند که معانی دانشی است که به یاری آن چگونگی مطابقت کلام با مقتضای حال و مقام شنونده و خواننده بررسی می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>.


موضوع علم معانی از نظر نویسنده، بررسی جمله‎ها از نظر معانی ثانویه است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
موضوع علم معانی از نظر نویسنده، بررسی جمله‎ها از نظر معانی ثانویه است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۴۸: خط ۴۸:
به دنبال این بحث، از کتب عربی و فارسی‎ای که در زمینه‎ی علم بیان نوشته شده، نام می‎برد. سایر مباحث این بخش، همانند سایر کتبی است که در مورد علم بیان نوشته شده است.
به دنبال این بحث، از کتب عربی و فارسی‎ای که در زمینه‎ی علم بیان نوشته شده، نام می‎برد. سایر مباحث این بخش، همانند سایر کتبی است که در مورد علم بیان نوشته شده است.


در بخش سوم، به تعریف علم بدیع پرداخته و اشاره می‎کند که این علم یکی از شاخه‎های سه‎گانه علم بلاغت است و بدیع در لغت، به دو صورت فاعلی (نوآورنده) و مفعولی (نوآورده‎شده) معنا شده است و موضوع آن طرح مباحث و هنرهایی است که سبب آرایش و زینت کلام می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص121</ref>.
در بخش سوم، به تعریف علم بدیع پرداخته و اشاره می‎کند که این علم یکی از شاخه‎های سه‎گانه علم بلاغت است و بدیع در لغت، به دو صورت فاعلی (نوآورنده) و مفعولی (نوآورده‎شده) معنا شده است و موضوع آن طرح مباحث و هنرهایی است که سبب آرایش و زینت کلام می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص121</ref>.


سپس از سابقه تاریخی این علم سخن گفته و اشاره می‎کند که این علم، علمی مستقل نبوده و در زبان فارسی و عربی ابتدا کتابی جداگانه در این باب به رشته تحریر کشیده نشده است. در ادامه همانند بخش‎های قبلی کتاب، کتب فارسی و عربی‎ای را که درباره علم بدیع نوشته شده است، ذکر می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص122-124</ref>.
سپس از سابقه تاریخی این علم سخن گفته و اشاره می‎کند که این علم، علمی مستقل نبوده و در زبان فارسی و عربی ابتدا کتابی جداگانه در این باب به رشته تحریر کشیده نشده است. در ادامه همانند بخش‎های قبلی کتاب، کتب فارسی و عربی‎ای را که درباره علم بدیع نوشته شده است، ذکر می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص122-124</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش