۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - '.' به '.') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{ب|''دقیقی مدیح آورد سوی او''|2=''چو فرما بهسوی هجیورد بود''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | {{ب|''دقیقی مدیح آورد سوی او''|2=''چو فرما بهسوی هجیورد بود''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | ||
رودکی خود تسلط خویش را در مدیحهسرایی | رودکی خود تسلط خویش را در مدیحهسرایی می‌دانسته و جایی که از گفتن مدح امیر ابوجعفر بهسزا خود را ناتوان میشمارد بر جریر و طایی و حسان و سحبان شعرای مشهور عرب که در مدایح معروف بودهاند، خود را فزونی مینهد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''جز بهسزاوار میر گفت ندانم''|2=''ورچه جریرم به شعر و طایی و حسان''}} | {{ب|''جز بهسزاوار میر گفت ندانم''|2=''ورچه جریرم به شعر و طایی و حسان''}} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] بهار را به سپاهی تشبیه کرده است که رویدادهای طبیعی، هرکدام در این سپاه شغلی برعهده دارند؛ ابرهای تیره بهمنزله سپاهیان و باد صبا، نقیب و فرمانده لشکر است و برق آسمان بهعنوان نفاط یا کسی است که ظرفهای مشتعل از نفت را به کشتی یا سپاه دشمن میاندازد. در توصیف [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]]، باد صبا همچون فرمانده لشکر سپاهیان را که ابرها هستند، حرکت | [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] بهار را به سپاهی تشبیه کرده است که رویدادهای طبیعی، هرکدام در این سپاه شغلی برعهده دارند؛ ابرهای تیره بهمنزله سپاهیان و باد صبا، نقیب و فرمانده لشکر است و برق آسمان بهعنوان نفاط یا کسی است که ظرفهای مشتعل از نفت را به کشتی یا سپاه دشمن میاندازد. در توصیف [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]]، باد صبا همچون فرمانده لشکر سپاهیان را که ابرها هستند، حرکت می‌دهد. برق آسمان نیز به آتشافکنی و شعلهور ساختن سپاه دشمن مشغول میشود و رعد نیز نوای جنگی مینوازد<ref>ر.ک: رضاییان، زهرا، ص63</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||