امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۷: خط ۳۷:
</div>
</div>


'''میر ناصرالدین ابوالحسن''' '''خسرو بن امیر سیف‎الدین محمود دهلوی''' (651–725ق) مشهور به امیرخسرو دهلوی و ملقب به سعدی هندوستان از عارفان و شاعران نامدار پارسی‎گوی هندوستان است. وی از نخستین کسانی به شمار می‎رود که به زبان هندی شعر سروده است. دهلوی در موسیقی نیز دست داشت. او در تصوف، از شاگردان نظام‎الدین اولیا بود. به ادعای خودش، بین چهارصد تا پانصد هزار بیت شعر گفته که حدود صد هزار بیت از آن به دست ما رسیده است. دهلوی در نثر نیز قلم رسا و روانی دارد. دهلوی از استادان مسلم سبک ناتورالیسم در شعر فارسی است.
'''میر ناصرالدین ابوالحسن''' '''خسرو بن امیر سیف‎الدین محمود دهلوی''' (651–725ق) مشهور به امیرخسرو دهلوی و ملقب به سعدی هندوستان از عارفان و شاعران نامدار پارسی‌گوی هندوستان است. وی از نخستین کسانی به شمار می‎رود که به زبان هندی شعر سروده است. دهلوی در موسیقی نیز دست داشت. او در تصوف، از شاگردان نظام‎الدین اولیا بود. به ادعای خودش، بین چهارصد تا پانصد هزار بیت شعر گفته که حدود صد هزار بیت از آن به دست ما رسیده است. دهلوی در نثر نیز قلم رسا و روانی دارد. دهلوی از استادان مسلم سبک ناتورالیسم در شعر فارسی است.


== تولد و وفات==
== تولد و وفات==
خط ۴۹: خط ۴۹:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


نیز به او گفته است: ای ترک: من از وجود خود برنجم اما از تو نرنجم و می‎گفت: اگر در شرع شریف جایز بود وصیت می‎کردم امیرخسرو را در قبر من دفن کنند تا هر دو در یک جا باشیم. در دم مرگ وی خسرو در دهلی نبود و با سلطان محمد به بنگاله رفته بود. نظام‎الدین اولیا گفت: امیرخسرو پس از من نخواهد زیست و چون از این جهان رفت پیکرش را در کنار من به خاک بسپارید که او صاحب اسرار من است و من بی او قدم به بهشت ننهم.
نیز به او گفته است: ای ترک: من از وجود خود برنجم اما از تو نرنجم و می‌گفت: اگر در شرع شریف جایز بود وصیت می‎کردم امیرخسرو را در قبر من دفن کنند تا هر دو در یک جا باشیم. در دم مرگ وی خسرو در دهلی نبود و با سلطان محمد به بنگاله رفته بود. نظام‎الدین اولیا گفت: امیرخسرو پس از من نخواهد زیست و چون از این جهان رفت پیکرش را در کنار من به خاک بسپارید که او صاحب اسرار من است و من بی او قدم به بهشت ننهم.


چون خبر مرگ نظام‎الدین اولیا به امیرخسرو رسید دیوانه‎وار نعره‎ای زد و بی‎اختیار به‎سوی دهلی روان شد و چون به سر خاکش رسید گفت: سبحان الله! آفتاب در زیر زمین و خسرو زنده؟ این گفت و بی‎هوش شد و تا شش ماه در گریه و زاری بود تا از جهان رفت. خسرو با نصیرالدین چراغ دهلی که او نیز از بزرگان مشایخ هند بوده معاشرت داشته است.<ref>همان، صفحه هشت</ref>
چون خبر مرگ نظام‎الدین اولیا به امیرخسرو رسید دیوانه‎وار نعره‎ای زد و بی‎اختیار به‎سوی دهلی روان شد و چون به سر خاکش رسید گفت: سبحان الله! آفتاب در زیر زمین و خسرو زنده؟ این گفت و بی‎هوش شد و تا شش ماه در گریه و زاری بود تا از جهان رفت. خسرو با نصیرالدین چراغ دهلی که او نیز از بزرگان مشایخ هند بوده معاشرت داشته است.<ref>همان، صفحه هشت</ref>
خط ۵۶: خط ۵۶:
شکی نیست که خسرو دهلوی را باید بزرگ‎ترین شاعر فارسی زبان هند دانست و این که او را سعدی هندوستان گفته‎اند، بجاست. در نظم و نثر فارسی کاملا مسلط بوده و از استادان فن به شمار می‎رود. در اقسام مختلف شعر مانند قصیده و غزل و مثنوی مهارت کامل داشته است.<ref>همان</ref>
شکی نیست که خسرو دهلوی را باید بزرگ‎ترین شاعر فارسی زبان هند دانست و این که او را سعدی هندوستان گفته‎اند، بجاست. در نظم و نثر فارسی کاملا مسلط بوده و از استادان فن به شمار می‎رود. در اقسام مختلف شعر مانند قصیده و غزل و مثنوی مهارت کامل داشته است.<ref>همان</ref>


تلألؤ آموزه‎های حکمی و عرفانی در اشعار او کاملاً آشکار است. او این آموزه‎ها را با بهره‎گیری از آثار استادان نامدار ادب فارسی به‎ویژه سعدی، نظامی، سنایی و خاقانی در اوج فصاحت و شیوایی عرضه می‎دارد. امیرخسرو به نظم و نثر آثار فراوانی دارد. در غزل از پیروان سعدی بود، در قصیده از شاعران قرن ششم، خاصه سنایی و خاقانی تقلید می‎کرد و در مثنوی تابع نظامی گنجوی بود؛ وی یکی از پرکار‎ترین شاعران پارسی‎گوی و در این باب حقاً کم‎نظیر است.<ref>ر.ک: پایگاه دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی</ref>
تلألؤ آموزه‎های حکمی و عرفانی در اشعار او کاملاً آشکار است. او این آموزه‎ها را با بهره‎گیری از آثار استادان نامدار ادب فارسی به‎ویژه سعدی، نظامی، سنایی و خاقانی در اوج فصاحت و شیوایی عرضه می‎دارد. امیرخسرو به نظم و نثر آثار فراوانی دارد. در غزل از پیروان سعدی بود، در قصیده از شاعران قرن ششم، خاصه سنایی و خاقانی تقلید می‎کرد و در مثنوی تابع نظامی گنجوی بود؛ وی یکی از پرکار‎ترین شاعران پارسی‌گوی و در این باب حقاً کم‎نظیر است.<ref>ر.ک: پایگاه دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی</ref>


مهارتی که [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]] در تنظیم و ترتیب منظومه‎های خود به‎کار برده بود، باعث شد که آثار او مورد تقلید شاعران بعد از وی قرار گیرد. اولین کسی که از وی تقلید کرد امیرخسرو دهلوی بود و بعد از شاعران دیگری نیز از نظامی تقلید کرده‎اند اما وی یکی از موفق‎ترین مقلدان نظامی است. هم‎چنین بعضی از قدما معتقد بودند که اولین نشانه‎های وقوع‎گویی در اشعار امیرخسرو پیدا می‎شود.<ref>ر.ک: همان</ref>
مهارتی که [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]] در تنظیم و ترتیب منظومه‎های خود به‎کار برده بود، باعث شد که آثار او مورد تقلید شاعران بعد از وی قرار گیرد. اولین کسی که از وی تقلید کرد امیرخسرو دهلوی بود و بعد از شاعران دیگری نیز از نظامی تقلید کرده‎اند اما وی یکی از موفق‎ترین مقلدان نظامی است. هم‎چنین بعضی از قدما معتقد بودند که اولین نشانه‎های وقوع‎گویی در اشعار امیرخسرو پیدا می‎شود.<ref>ر.ک: همان</ref>
خط ۶۲: خط ۶۲:
خسرو دهلوی از استادان مسلم سبک ناتورالیسم در شعر فارسی است و نزدیک صدهزار شعر از او باقی مانده است. او از نخستین کسانی است که به زبان هندی شعر سروده است. دهلوی در موسیقی نیز دست داشته و از موسیقی‎دانان زبردست زمان خود به شمار می‎رفته است.<ref>ر.ک: نفیسی، سعید، صفحه نه</ref>
خسرو دهلوی از استادان مسلم سبک ناتورالیسم در شعر فارسی است و نزدیک صدهزار شعر از او باقی مانده است. او از نخستین کسانی است که به زبان هندی شعر سروده است. دهلوی در موسیقی نیز دست داشته و از موسیقی‎دانان زبردست زمان خود به شمار می‎رفته است.<ref>ر.ک: نفیسی، سعید، صفحه نه</ref>


سبک او بین عراقی و هندی است. با وجود این‎که امیرخسرو غالب اشعارش را با تقلید و اقتباس از شاعران بزرگ سروده است، باید پذیرفت که به یاری طبع روان و ذوق خدادادی و نیز به‎سبب این‎که او در محیط جدیدی از ادب فارسی تربیت شده و لهجه‎ای نو و ترکیباتی تازه و اندیشه‎هایی خاص نصیبش شده بود، طبعاً تازگی‎های بسیار در سخن وی مشاهده می‎شود و بسیاری از مضامین نو و ابیات منتخب در آثار او ملاحظه می‎گردد و مسلماً به همین سبب است که شاعران و نویسندگان بعد از او بار‎ها به استادی یاد کرده‎اند.<ref>ر.ک: پایگاه دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی</ref> بزرگ‎ترین شاعر هند را می‎توان دهلوی دانست و اساسا از این‎روست که وی را سعدی هندوستان لقب داده‎اند.<ref>ر.ک: نفیسی، سعید، صفحه هفت</ref>
سبک او بین عراقی و هندی است. با وجود این‎که امیرخسرو غالب اشعارش را با تقلید و اقتباس از شاعران بزرگ سروده است، باید پذیرفت که به یاری طبع روان و ذوق خدادادی و نیز به‎سبب این‎که او در محیط جدیدی از ادب فارسی تربیت شده و لهجه‎ای نو و ترکیباتی تازه و اندیشه‎هایی خاص نصیبش شده بود، طبعاً تازگی‎های بسیار در سخن وی مشاهده می‎شود و بسیاری از مضامین نو و ابیات منتخب در آثار او ملاحظه می‌گردد و مسلماً به همین سبب است که شاعران و نویسندگان بعد از او بار‎ها به استادی یاد کرده‎اند.<ref>ر.ک: پایگاه دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی</ref> بزرگ‎ترین شاعر هند را می‎توان دهلوی دانست و اساسا از این‎روست که وی را سعدی هندوستان لقب داده‎اند.<ref>ر.ک: نفیسی، سعید، صفحه هفت</ref>


== آثار ==
== آثار ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش